استخاره با تسبیح

۲- استخارۀ با تسبیح این نوع استخاره نیز شایع و معروف است، که به چند شیوه انجام مى شود: اوّل: علامه مجلسى مى نویسد: از «شیخ بهایى» نقل شده است: از بزرگان و اساتیدم شنیدم که این دستورالعمل از حضرت ولىّ عصر (علیه السلام) درباره استخاره با تسبیح رسیده است. فرمود: «تسبیح را به دست (راست) مى گیرى و سه بار صلوات مى فرستى و آنگاه قسمتى از تسبیح را (با دست چپ) مى گیرى و دوتا دوتا رد مى کنى; اگر در پایان یک دانه باقى ماند، به معناى «إفعل» (انجام بده) است و اگر دو دانه باقى ماند، مفهوم آن «لاتفعل» (انجام نده) است. دوم: از امام صادق (علیه السلام) روایت شده است که فرمود: (به هنگام استخاره با تسبیح) نخست یک مرتبه سوره «حمد» را مى خوانى و آنگاه سه بار سوره «توحید» (قل هو الله...) را و آنگاه پانزده مرتبه صلوات مى فرستى، سپس مى گویى:

اَللّـٰهُمَّ إِنّى أسْئَلُکَ بِحَقِّ الْحُسَینِ وَجَدِّهِ وَأَبیه، وَأُمِّهِ وَأَخیهِ، وَالْأَئِمَّةِ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ،

خدایا از تو مى خواهم، به حقّ حسین و جدّش و پدر و مادر و برادر و امامان از نسلش

أَنْ تُصَلِّىَ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأنْ تَجْعَلَ لِىَ الْخِیَرَةَ فی هٰذِهِ السَّبْحَةِ،

این که بر محمّد و آل محمّد درود فرستى و خیرم را در این تسبیح قرار دهى

وَأَنْ تُرِیَنی مٰا هُوَ الْأَصْلَحُ لی فی الدِّینِ وَالدُّنْیٰا،

و آنچه را که صلاح دین و دنیایم است به من نشان دهى.

اَللّهُمَّ إنْ کٰانَ الْأَصْلَحُ فی دینى وَدُنْیٰایَ، وَعٰاجِلِ اَمْری وَآجِلِهِ، فِعْلَ مٰا اَنَا عٰازِمٌ عَلَیْهِ فَأْمُرْنی، وَإلّٰا فَانْهَنی، إنَّکَ عَلىٰ کُلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ.

خدایا اگر مصلحت دین و دنیا و امروز و فردایم در انجام کارى است که قصد آن را دارم، پس مرا بدان فرمان ده! وگرنه مرا از آن نهى کن; چرا که تو بر انجام هر کارى توانایى.

پس از آن، قسمتى از تسبیح را مى گیرى و آن را مى شمارى و با عدد اوّل مى گویى «سُبْحانَ اللهِ» و با عدد دوم مى گویى «أَلْحَمْدُلِلهِ» و با عدد سوم مى گویى «لاٰ إِلـٰهَ اِلَّا اللهُ» و به همین ترتیب پیش مى روى؛ در پایان اگر دانه آخر شمارش، سُبحان الله بود، مخیّر میان فعل و ترک هستى و اگر أَلْحَمْدُلِلهِ بود، نشانه امر است و آن را انجام مى دهى و اگر لاٰ إِلـٰهَ اِلَّا اللهُ بود، نهى است و آن را ترک مى کنى.