اعمال دکَّة القضا و بیت الطَّشت

۲- اعمال دکَّة القضا و بیت الطَّشت دکّة القضا سکّویى بوده در مسجد کوفه که امیرالمؤمنین (علیه السلام) بر روى آن مى نشستند و قضاوت و حکم مى نمودند و در آن جایگاه، ستون کوتاهى بوده که بر روى آن آیه کریمه (اِنَّ اللهَ یَاْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسٰانِ) نوشته شده بود و بیت الطّشت که متّصل به دکّة القضا است همان محلّى است که معجزه

امیرالمؤمنین (علیه السلام) براى نجات دخترى از اتّهام ظاهر شد. در هر حال پس از اعمال ستون چهارم به سوى دکَّةُ القضا برو و در آن جا دو رکعت نماز بخوان با حمد و هر سوره که خواهى و بعد از نماز و گفتن تسبیح حضرت زهرا (علیها السلام) بگو:

یٰا مٰالِکى وَمُمَلِّکى، وَمُتَغَمِّدى بِالنِّعَمِ الْجِسٰامِ مِنْ غَیْرِ اسْتِحْقٰاقٍ،

اى مالک من و اى کسى که مرا مالک قرار داده اى، اى کسى که بدون شایستگى من مرا غرق در نعمت هاى بزرگ ساخته اى،

وَجْهى خٰاضِعٌ لِمٰا تَعْلُوهُ الْأَقْدٰامُ لِجَلاٰلِ وَجْهِکَ الْکَریمِ،

چهره ام در مقابل ذات با عظمت و گرامیت فروتن است تا قدم ها بر آن قرار گیرد،

لاٰ تَجْعَلْ هٰذِهِ الشِّدَّةَ وَلاٰ هٰذِهِ الْمِحْنَةَ مُتَّصِلَةً بِاسْتیصٰالِ الشَّاْفَةِ،

این سختى و گرفتارى را سبب نابودیم، قرار مده

وَامْنَحْنى مِنْ فَضْلِکَ مٰا لَمْ تَمْنَحْ بِهِ اَحَداً مِنْ غَیْرِ مَسْئَلَةٍ، اَنْتَ الْقَدیمُ الْأَوَّلُ الَّذى لَمْ تَزَلْ وَلاٰ تَزٰالُ،

و از فضل و کرمت چیزى را که بدون درخواست به کسى نبخشیده اى بر من ببخش، تویى آن ازلى و اوّلى که همیشه بوده و خواهى بود،

صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاغْفِرْ لى وَارْحَمْنى وَزَکِّ عَمَلى، وَبٰارِکْ لى فى اَجَلى،

بر محمّد و خاندان پاکش درود فرست و مرا بیامرز و به من رحم کن و اعمالم را پاک گردان، و به عمرم برکت ده

وَاجْعَلْنى مِنْ عُتَقٰآئِکَ وَطُلَقٰآئِکَ مِنَ النّٰارِ، بِرَحْمَتِکَ یٰا اَرْحَمَ الرّٰاحِمینَ

و مرا از آزادشدگان و رها شدگان از آتش دوزخ قرار ده به بخشش و احسانت اى مهربان ترین مهربانان

آنگاه اعمال بَیْتُ الطَّشْتْ را بجا آور؛ یعنى دو رکعت نماز بخوان و بعد از سلام و تسبیح فاطمه زهرا (علیها السلام) بگو:

اَللّـٰهُمَّ اِنّى ذَخَرْتُ تَوْحیدى اِیّٰاکَ وَمَعْرِفَتى بِکَ، وَاِخْلاٰصى لَکَ وَاِقْرٰارى بِرُبُوبِیَّتِکَ،

خدایا من یگانه پرستى و معرفتم نسبت به تو و اخلاص و اقرارم به پروردگاریت را اندوخته

وَذَخَرْتُ وِلاٰیَةَ مَنْ اَنْعَمْتَ عَلَىَّ بِمَعْرِفَتِهِمْ مِنْ بَرِیَّتِکَ، مُحَمَّدٍ وَعِتْرَتِهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِمْ، لِیَوْمِ فَزَعى اِلَیْکَ عٰاجِلاً وَآجِلاً،

و ذخیره کردم ولایت کسانى را که به واسطه شناخت آنها از بین مخلوقاتت، به من نعمت دادى، (یعنى) محمّد و خاندانش ـ که درود خدا بر آنها باد ـ براى روز نیازم به تو در دنیا و آخرت،

وَقَدْ فَزِعْتُ اِلَیْکَ وَاِلَیْهِمْ یٰا مَوْلاٰىَ فى هٰذَا الْیَوْمِ، وَفى مَوْقِفى هٰذٰا،

اى مولاى من، دراین روز و در این جایگاه به تو و آنان متوسّل مى شوم و از تو نعمت هاى پاکیزه ات

وَسَئَلْتُکَ سَعٰادَتى مِنْ نِعْمَتِکَ، وَاِزٰاحَةَ مٰا اَخْشٰاهُ مِنْ نِقْمَتِکَ، وَالْبَرَکَةَ فیـمٰا رَزَقْتَنیهِ،

و از تو نعمت هاى پاکیزه ات و برطرف شدن ترس از انتقامت و برکت در روزیم،

وَتَحْصینَ صَدْرى مِنْ کُلِّ هَمٍّ وَجٰائِحَةٍ وَمَعْصِیَةٍ، فى دینى وَدُنْیٰاىَ وَآخِرَتى یٰا اَرْحَمَ الرّٰاحِمینَ

و حفظ سینه ام از هر غم و گرفتارى و گناه در دین و دنیا و آخرتم را مى خواهم، اى مهربان ترین مهربانان.

سپس به وسط مسجد مى روى و دو رکعت نماز مى خوانى در رکعت اوّل حمد با قُلْ هُوَ اللهُ اَحَدٌ و در رکعت دوم حمد و قُلْ یٰا اَیُّهَا الْکٰافِرُونَ آنگاه پس از سلام و تسبیح زهرا (علیها السلام) بگو:

اَللّـٰهُمَّ اَنْتَ السَّلاٰمُ وَمِنْکَ السَّلاٰمُ، وَاِلَیْکَ یَعُودُ السَّلاٰمُ، وَدٰارُکَ دٰارُ السَّلاٰمِ، حَیِّنٰا رَبَّنٰا مِنْکَ بِالسَّلاٰمِ،

خدایا تویى سلامتى و از جانب توست سلامتى و به سوى تو باز مى گردد سلامتى و درگاه توست جایگاه امنیّت و سلامتى اى پروردگار ما؛ با سلامتى از جانب خودت، ما را زنده بدار،

اَللّـٰهُمَّ اِنّى صَلَّیْتُ هذِهِ الصَّٰلاةَ ابْتِغٰآءَ رَحْمَتِکَ وَرِضْوٰانِکَ وَمَغْفِرَتِکَ، وَتَعْظیماً لِمَسْجِدِکَ،

خدایا این نماز را براى بدست آوردن بخشش و احسان و خشنودى و آمرزشت و براى بزرگداشت مسجدت به جاى آوردم،

اَللّـٰهُمَّ فَصَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَارْفَعْهٰا فى عِلِّیّینَ، وَتَقَبَّلْهٰا مِنّى یٰا اَرْحَمَ الرّٰاحِمینَ.

خدایا بر محمّد و خاندان پاکش درود فرست و نمازم را به عالى ترین درجات بالا برده و از من بپذیر اى مهربان ترین مهربانان.

یادآورى: محدّث بزرگوار مرحوم حاج شیخ عبّاس قمى (رحمه الله) مى گوید: این مقام را دَکَّةُ الْمِعْرٰاج گفته اند و ظاهراً به ملاحظه آن که در شب معراج حضرت رسول (صلى الله علیه وآله) از حق تعالى رخصت طلبید و در این جا فرود آمده و دو رکعت نماز گذاشت که در اوّل این فصل گذشت.