دعاى 1

۲- دعا براى رفع غم و اندوه و گرفتارى ها ١- این دعا براى رفع هرگونه غم و اندوه (از صحیفه سجادیه)

یٰا فٰارِجَ الْهَمِّ، وَکٰاشِفَ الْغَمِّ، یٰا رَحْمٰنَ الدُّنْیٰا وَالْاٰخِرَةِ وَرَحیمَهُمٰا،

اى گشاینده اندوه و از بین برنده غم، اى بخشنده و مهربان در دنیا و آخرت،

صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَافْرُجْ هَمّى، وَاکْشِفْ غَمّى،

بر محمد و آل محمد درود فرست و غم و اندوه مرا از بین ببر، اى یگانه،

یٰا وٰاحِدُ یٰا اَحَدُ یٰا صَمَدُ، یٰا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ، اِعْصِمْنى وَطَهِّرْنى، وَاذْهَبْ بِبَلِیَّتِى،

اى یکتا، اى بى نیاز، اى کسى که نزاد و زاده نشد و براى او هیچ گاه شبیه و مانندى نبود. مرا از انجام گناه نگه دار و مرا پاک کن و گرفتارى ها را از من دور ساز

«اَللهُ لاٰ إِلـٰهَ إلّٰا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ، لاٰ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاٰ نَوْمٌ، لَّهُ مٰا فِی السَّمٰوٰتِ وَمٰا فِی الْأَرْضِ،

هیچ معبودى نیست جز خداوند یگانه زنده، که قائم به ذات خویش است. هیچگاه خواب سبک و سنگینى او را فرا نمى گیرد; آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، از آن اوست.

مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِندَهُ إِلّٰا بِإِذْنِهِ، یَعْلَمُ مٰا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ، وَمٰا خَلْفَهُمْ، وَلاٰ یُحِیطُونَ بِشَىءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلّٰا بِمٰا شٰآءَ،

کیست که در نزد او، جز به فرمان او شفاعت کند؟! آنچه را در پیش روى آنها ]بندگان [و پشت سرشان است مى داند; و کسى از علم او آگاه نمى گردد; جز به مقدارى که او بخواهد.

وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمٰوٰتِ وَالْأَرْضَ، وَلاٰ یَـُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ،

تخت (حکومت) او، آسمانها و زمین را در برگرفته; و نگاهدارى آن دو، او را خسته نمى کند. بلندى مقام و عظمت، مخصوص اوست.

لَآ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ، قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَىِّ، فَمَن یَکْفُرْ بِالطَّٰغُوتِ وَیُؤْمِن بِاللهِ، فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لَا انفِصَامَ لَهَا، وَاللهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ،

در قبول دین اکراهى نیست (زیرا) راه درست از راه انحرافى، روشن شده، بنابراین، کسى که به طاغوت ]بت و شیطان، و هر طغیانگر [کافر شود و به خداى ایمان آورد، به دستگیره محکمى چنگ زده است، که گسستن براى آن نیست. و خداوند، شنوا و داناست.

اَللهُ وَلِیُّ الَّذِینَ ءَامَنُواْ، یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمتِ إِلَى النُّورِ، وَالَّذِینَ کَفَرُواْ أَوْلِیَآؤُهُمُ الطَّـٰغُوتُ، یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمٰتِ، أُوْلَـئِکَ أَصْحبُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَـالِدُونَ»

خداوند، ولىّ و سرپرست کسانى است که ایمان آورده اند; آنها را از ظلمت ها، به سوى نور بیرون مى برد. (امّا) کسانى که کافر شدند، اولیاى آنها طاغوتها هستند; که آنها را از نور، به سوى ظلمتها بیرون مى برند; آنها اهل آتشند و همیشه در آن خواهند ماند.

«بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ، قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ، مِن شَرِّ مَا خَلَقَ، وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ، وَمِن شَرِّ النَّفَّٰـثَـٰتِ فِى الْعُقَدِ، وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ»

بنام خداوند بخشنده بخشایشگر، بگو: پناه مى برم به پروردگار سپیده صبح، از شرّ تمام آنچه آفریده است; و از شرّ هر موجود شرور هنگامى که شبانه وارد مى شود; و از شرّ آنها که با افسون در گره ها مى دمند; و از شرّ هر حسودى هنگامى که حسد مى ورزد!

«بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ، مَلِکِ النَّاسِ، إِلَٰهِ النَّاسِ مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ، اَلَّذِى یُوَسْوِسُ فِى صُدُورِ الَّناسِ، مِن الْجِنَّةِ وَالنّٰاسِ»

بنام خداوند بخشنده مهربان، بگو: پناه مى برم به پروردگار مردم، به مالک و حاکم مردم، به (خدا و) معبود مردم، از شرّ وسوسه گر پنهانکار، که در درون سینه انسانها وسوسه مى کند، خواه از جنّ باشد یا از انسان!

«بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ، اللهُ الصَّمَدُ، لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ، وَلَمْ یَکُن لَّهُ کُفُـواً أَحَدٌ»

به نام خداوند بخشنده مهربان، بگو: خداوند، یکتا و یگانه است; خداوندى است که همه نیازمندان قصد او مى کنند; (هرگز) نزاد، و زاده نشد; و براى او هیچ گاه شبیه و مانندى نبوده است!

اَللّـٰهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ سُؤٰالَ مَنِ اشْتَدَّتْ فٰاقَتُهُ، وَضَعُفَتْ قُوَّتُهُ، وَکَثُرَتْ ذُنُوبُهُ،

خدایا به تو عرض نیاز مى کنم، نیاز کسى که نیازمندیش شدت یافته و نیرویش ضعیف شده و گناهانش فراوان گردیده،

سُؤٰالَ مَنْ لاٰ یَجِدَ لِفٰاقَتِهِ مُغیثاً، وَلاٰ لِضَعْفِهِ مُقَوِّیاً، وَلاٰ لِذَنْبِهِ غٰافراً غَیْرَکَ، یٰا ذَا الْجَلاٰلِ وَالْإِکْرٰامِ،

نیاز کسى که براى بیچارگى اش فریادرس و براى ناتوانى اش نیرودهنده و براى گناهش بخشنده اى، جز تو ندارد. اى صاحب شکوه و بزرگى،

اَسْئَلُکَ عَمَلاً تُحِبُّ بِهِ مَنْ عَمِلَ بِهِ، وَیَقیناً تَنْفَعُ بِهِ مَنِ اسْتَیْقَنَ بِهِ حَقَّ الْیَقینِ فى نَفٰاذِ اَمْرِکَ،

از تو (توفیق انجام) عملى را مى طلبم که هر کس آن را انجام دهد وى را دوست دارى و یقینى مى طلبم که هر کس به حق الیقین از آن رسد، در انجام فرمانت، از آن سود برد.

اَللّـٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاقْبِضْ عَلَى الصِّدْقِ نَفْسى، وَاقْطَعْ مِنَ الدُّنْیٰا حٰاجَتى،

خدایا بر محمد و آل محمد درود فرست و مرا در حالت صدق و راستى بمیران و نیازم را از دنیا قطع فرما

وَاجْعَلْ فیمٰا عِنْدَکَ رَغْبَتى، شَوْقاً اِلىٰ لِقٰائِکَ، وَهَبْ لى صِدْقَ التَّوَکُّلِ عَلَیْکَ،

و میل مرا به سبب شوق به لقایت، فقط در آنچه نزد توست قرار ده و توکل راستین به خودت را به من ببخش.

اَسْئَلُکَ مِنْ خَیْرِ کِتٰابٍ قَدْ خَلاٰ، وَاَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ کِتٰابٍ قَدْ خَلاٰ،

خدایا از تو، خوبى هاى نامه عملم را مى طلبم و از بدى هاى آن به تو پناه مى برم

اَسْئَلُکَ خَوْفَ الْعٰابِدینَ لَکَ، وَعِبٰادَةَ الْخٰاشِعینَ لَکَ، وَیَقینَ الْمُتَوَکِّلینَ عَلَیْکَ، وَتَوَکُّلَ الْمُؤْمِنینَ عَلَیْکَ،

از تو مى طلبم خوف بندگانى که تو را عبادت مى کنند و عبادت کسانى که در محضر تو خاشعند و یقین آنان که بر تو توکل مى کنند و توکل کسانى که بر تو ایمان دارند

اَللّـٰهُمَّ اجْعَلْ رَغْبَتى فى مَسْئَلَتى مِثْلَ رَغْبَةِ اَوْلِیٰآئِکَ فی مَسٰائِلِهِمْ، وَرَهْبَتی مِثْلَ رَهْبَةِ اَوْلِیٰائِکَ،

خدایا میل و رغبتم را در خواسته ام، همانند رغبت اولیایت در خواسته هایشان و ترسم را چونان ترس اولیایت قرار ده

وَاسْتَعْمِلْنى فى مَرْضٰاتِکَ عَمَلاً لاٰ اَتْرُکُ مَعَهُ شَیْئاً مِنْ دینِکَ مَخٰافَةَ اَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ،

و مرا در مسیر خشنودیت چنان به کار وادار، که هرگز از ترس احدى از بندگانت دینت را رها نسازم

اَللّـٰهُمَّ هٰذِهِ حٰاجَتى فَاَعْظِمْ فیهٰا رَغْبَتى، وَاَظْهِرْ فیهٰا عُذْرى، وَلَقِّنى فیهٰا حُجَّتى، وَعٰافِ فیهٰا جَسَدى،

خدایا این حاجت من است، رغبت مرا براى رسیدن به آن زیاد گردان و (در صورت عدم انجام آن) عذرم را آشکار گردان و حجت و دلیلم را در آن به من تلقین کن و پیکرم را سلامتی و عافیت بخش

اَللّـٰهُمَّ مَنْ اَصْبَحَ لَهُ ثِقَةٌ اَوْ رَجٰاءٌ غَیْرُکَ، فَقَدْ اَصْبَحْتُ وَاَنْتَ ثِقَتى وَرَجٰائى فِى الْأُمُورِ کُلِّهٰا،

خدایا اگر کسى صبح کند و اعتماد و امیدى جز تو داشته باشد، به یقین من روزگارم را با اعتماد و امیدم در همه کارها به تو مى گذرانم.

فَاقْضِ لی بِخَیْرِهٰا عٰاقِبَةً، وَنَجِّنى مِنْ مُضِلّٰاتِ الْفِتَنِ، بِرَحْمَتِکَ یٰا اَرْحَمَ الرّٰاحِمینَ،

پس تو نیز عاقبت خیر براى من مقرّر فرما و مرا از فتنه هاى گمراه کننده نجات ده، به لطف و رحمتت اى مهربان ترین مهربانان

وَصَلَّى اللهُ عَلىٰ سَیِّدِنٰا مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللهِ الْمُصْطَفىٰ، وَعَلىٰ آلِهِ الطّٰاهِرینَ.

و درود خدا بر سرور ما محمد فرستادهو برگزیده خدا و بر خاندان پاکش باد.