دعا براى اداى دَیْن
۴- دعا براى اداى دَيْن ١ـ از امام موسى بن جعفر (علیه السلام) روایت شده است که براى اداى دیون بگو :
اَللّـٰهُمَّ ارْدُدْ اِلىٰ جَمیعِ خَلْقِکَ مَظٰالِمَهُمُ الَّتى قِبَلى، صَغیرَهٰا وَ کَبیرَهٰا فى یُسْرٍ مِنْکَ وَعافِیَةٍ،
خدایا حقوق تمام مخلوقاتت را که از ناحیه من پایمال شده به آنها بازگردان، کوچک و بزرگ آن را در آسایش و سلامتى از جانب خودت،
وَمٰا لَمْ تَبْلُغْهُ قُوَّتى، وَ لَمْ تَسَعْهُ ذٰاتُ یَدى، وَ لَمْ یَقْوَ عَلَیْهِ بَدَنى وَ یَقینى وَنَفْسى،
و آنچه را که توان و داراییم به آن نمى رسد و بدن و یقین و نفسم توان آن را ندارد
فَاَدِّهِ عَنّى مِنْ جَزیلِ مٰا عِنْدَکَ مِنْ فَضْلِکَ، ثُمَّ لاٰ تَخْلُفْ عَلَىَّ مِنْهُ شَیْئاً تَقْضیهِ مِنْ حَسَنٰاتى، یٰا اَرْحَمَ الرّٰاحمِینَ،
آن را به لطف و کرمت از فضل فراوانى که نزد توست از جانب من ادا کن، و بعد از آن چیزى از اعمال نیکم را در برابر آن قرار مده، اى مهربان ترین مهربانان،
اَشْهَدُ اَنْ لاٰ اِلـٰهَ اِلَّا اللهُ، وَحْدَهُ لاٰ شَریکَ لَهُ، وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ،
گواهى مى دهم معبودى جز خداوند نیست یگانه است و همتایى ندارد و گواهى مى دهم که محمّد بنده و فرستاده اوست،
وَاَنَّ الدّینَ کَمٰا شَرَعَ، وَ اَنَّ الْإِسْلاٰمَ کَمٰا وَصَفَ، وَاَنَّ الْکِتٰابَ کَمٰا اَنْزَلَ، وَاَنَّ الْقَوْلَ کَمٰا حَدَّثَ،
و براستى دین همان است که وضع نمود و اسلام همان گونه است که توصیف کرد و قرآن همان گونه است که فرود آورد، و سخن همان است که نقل کرد
وَاَنَّ اللهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبینُ، ذَکَرَ اللهُ مُحَمَّداً وَاَهْلَ بَیْتِهِ بِخَیْرٍ، وَ حَیّٰا مُحَمَّداً وَ اَهْلَ بَیْتِهِ بِالسَّلاٰمِ.
و به یقین خداوند همان حق آشکار است، خداوند محمّد و خـانـدانش را بـه نـیـکى یـاد کـرده و بـر مـحـمّد و خـاندانش بـا سـلام درود فرستاد.
۲ـ در روایتى آمده است که شخصى نامه اى به محضر امام محمّد تقى (علیه السلام) نوشت و اظهار داشت که قرضِ بسیارى دارم (چه کنم؟). امام (علیه السلام) در پاسخ نوشت: زیاد استغفار کن و سوره «انّا اَنزلناه» را بسیار بخوان.
