تعقیبات مخصوص نماز صبح
بدان که تعقیب نماز صبح بیش از سایر نمازهاست و احادیث در فضیلت خصوص این تعقیب بسیار است. از امیرمؤمنان(علیه‌السلام) روایت شده: ذکر خدا بعد از نماز صبح تا طلوع آفتاب در به دست آوردن روزی، سرعت‌بخش‌تر از سفر‌کردن برای تجارت بر روی زمین است. از حضرت رسول(صلی‌الله‌علیه‌وآله) روایت شده: هرکه از طلوع صبح تا طلوع خورشید، در محلّ خواندن نماز خود قرار گیرد و به تعقیب مشغول باشد، خدا او را از آتش دوزخ برهاند. از امام باقر(علیه‌السلام) نقل‌شده: شیطان لشگر روز خویش را از طلوع صبح تا طلوع خورشید پخش می‌کند و لشکر شب خویش را از غروب تا بر طرف شدن حمره مغربیه [سرخی موجود در افق مغرب]، بنابراین در این دو ساعت خدا را بسیار یاد کنید که در این دو زمان، شیطان آدمی را از ذکر خدا غافل می‌کند. به سند صحیح روایت شده که امام رضا(علیه‌السلام) در خراسان، هنگامی که نماز صبح را می‌خواند تا طلوع خورشید در مصلاّی خویش می‌نشست و مشغول تعقیب بود، آنگاه کیسه چرمی برای آن حضرت می‌آوردند که در آن چند مسواک بود، به یک‌یک آنها مسواک می‌کرد، سپس مقداری کندُر می‌جوید، پس از آن قرآن تلاوت می‌کرد. از حضرت رسول(صلی‌الله‌علیه‌وآله) روایت شده: هرکه از طلوع صبح تا طلوع خورشید مشغول تعقیب باشد، ثواب حجّ برای او می‌شود. در حدیث قدسی وارد شده حق‌تعالی می‌فرماید: ای فرزند آدم مرا پس از صبح یک ساعت و پس از عصر یک ساعت یاد کن تا همه کارهای مهمّ تو را کفایت کنم. اما تعقیبات مختصّ به صبح: اول: ابن بابویه به سند معتبر از امام باقر(علیه‌السلام) روایت کرده: هرکه پس از نماز صبح هفتاد مرتبه
«أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبِّی وَأَتُوبُ إِلَیْهِ
طلب آمرزش مى‌کنم از خداوندى که پرورش دهنده من است و من به طرف او بازگشت مى‌نمایم»
بگوید خدا او را بیامرزد، هرچند در آن روز هفتاد هزار گناه مرتکب شود و در روایت دیگری آمده است هفتصد گناه. دوم: همچنین ابن بابویه به سند صحیح و سندهای معتبر از امیرمؤمنان(علیه‌السلام) روایت کرده هرکه پس از نماز صبح یازده مرتبه سوره «توحید» را بخواند، در آن روز علی‌رغم انف شیطان گناهی بر او نوشته نمی‌شود. در «بلد الاَمین» از حضرت رسول(صلی‌الله‌علیه‌وآله) روایت کرده: هرکه سوره «توحید» را هر روز ده مرتبه بخواند، در آن روز هر مقدار شیطان بکوشد که گناهی بر او نوشته شود نوشته نمی‌شود. سوّم: کلینی به سند صحیح از امام صادق(علیه‌السلام) روایت کرده: هرکه پس از نماز صبح صد مرتبه بگوید:
«مَا شَاءَ اللَّه کَانَ، لَاحَوْلَ وَلَا قُوَّهَ إِلّا بِاللَّه العَلِیِّ العَظِیمِ
آنچه خدا خواست شد، هیچ نیرو و توانى نیست جز به خداى بلندمرتبه بزرگ»
در آن روز هیچ مکروهی نبیند. این معنا را شیخ طوسی و دیگران نیز در کتاب‌های دعای خویش ذکر کرده‌اند.
