دعای ادای قرض
نهم: عیاشی از عبد الله بن سنان روایت کرده خدمت امام صادق(علیه‌السلام) رفتم، حضرت فرمود: می‌خواهی دعایی به تو بیاموزم که چون بخوانی حق‌تعالی قرضت را ادا کند و حالت نیکو گردد؟ گفتم: به چنین دعایی چه بسیار نیازمندم، حضرت فرمود: پس از نماز صبح بگو:
تَوَكَّلْتُ عَلَى الْحَيِّ الْقَيُّومِ الَّذِي لَايَمُوتُ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ، وَكَبِّرْهُ تَكْبِيراً . اللّٰهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْبُؤْسِ وَالْفَقْرِ، وَمِنْ غَلَبَةِ الدَّيْنِ وَالسُّقْمِ، وَأَسْأَلُكَ أَنْ تُعِينَنِي عَلَىٰ أَداءِ حَقِّكَ إِلَيْكَ وَ إِلَى النَّاسِ .
توکل کردم بر زنده پاینده‌ای که نمی‌میرد و خدا را ستایش که فرزندی نگرفت و برای او در فرمانروایی شریک نیست و برای او سرپرستی از روی خواری نمی‌باشد و بزرگ شمار او را بزرگ‌شمردنی شایسته، خدایا به تو پناه می‌آورم از شدت نیاز و تنگدستی و از فشار قرض و بیماری و از تو می‌خواهم مرا بر ادای حقّت نسبت به خود و مردم یاری کنی.
و به روایت شیخ و دیگران چنین است:
وَمِنْ غَلَبَةِ الدَّيْنِ، فَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَأَعِنِّي عَلَىٰ أَداءِ حَقِّكَ إِلَيْكَ وَ إِلَى النَّاسِ .
و از فشار قرض، پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و مرا بر ادای حقّت نسبت به خود و مردم یاری کن.
دهم: کفعمی روایت کرده: مردی به رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) از تنگدستی و پریشانی و بیماری شکایت کرد، حضرت فرمود: هر صبح و شام ده مرتبه این دعا را بخوان، او سه روز بر این دعا مداومت کرد، حال او به صحّت و توانگری و راحتی برگشت و شیخ طوسی و دیگران آن را در تعقیب نماز صبح ذکر کرده‌اند و دعا این است:
لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ، تَوَكَّلْتُ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لَايَمُوتُ، وَ الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَ لِيٌّ مِنَ الذُّلِّ، وَكَبِّرْهُ تَكْبِيراً.
هیچ نیرو و توانى نیست جز به خداى [بلندمرتبه بزرگ]، توکل کردم بر زنده‌ای که هرگز نمی‌میرد و خدا را ستایش که فرزندی نگرفت و برای او در فرمانروایی شریکی نمی‌باشد و برای او از روی خواری سرپرستی نیست و او را بزرگ شمار بزرگ‌شمردنی شایسته.
