دعای بعد از هر نماز در نجف اشرف
سید ابن طاووس در کتاب «مزار» و نیز غیر او گفته‌اند: تا زمانی‌که در نجف هستی هر نمازی که به جا می‌آوری چه واجب و چه مستحب، بعد از آن این دعا را بخوان:
اللّٰهُمَّ لَابُدَّ مِنْ أَمْرِكَ، وَلَابُدَّ مِنْ قَدَرِكَ، وَلَابُدَّ مِنْ قَضَائِكَ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِكَ
خدایا از دستورت و تقدیرت و قضایت چاره‌ای نیست و هیچ نیرو و توان جز به خدای بلندمرتبۀ بزرگ نیست
اللّٰهُمَّ فَمَا قَضَيْتَ عَلَيْنَا مِنْ قَضَاءٍ أَوْ قَدَّرْتَ عَلَيْنَا مِنْ قَدَرٍ فَأَعْطِنَا مَعَهُ صَبْراً يَقْهَرُهُ وَيَدْمَغُهُ
پس آنچه بر ما از قضایی که حتم کردی یا از تقدیری که مقدّر نمودی، همراه آن به ما صبری عطا کن که بر آن چیره شود و آن را درهم کوبد و آن شکیبایی را برای ما
وَاجْعَلْهُ لَنا صَاعِداً فِي رِضْوانِكَ، يُنْمَِيٰ فِي حَسَناتِنا وَتَفْضِيلِنا وَسُؤْدَدِنا
نردبانی به سوی خوشنودی و لطفت قرار ده که افزوده شود در حسنات ما و برتری و آقایی
وَشَرَفِنا وَمَجْدِنا وَنَعْمائِنا وَكَرامَتِنَا فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ، وَلَا تَنْقُصْ مِنْ حَسَناتِنا
و شرف و بزرگواری و نعمت‌ها و کرامت ما در دنیا و آخرت و از حسنات ما کم نکن
اللّٰهُمَّ وَمَا أَعْطَيْتَنا مِنْ عَطاءٍ، أَوْ فَضَّلْتَنا بِهِ مِنْ فَضِيلَةٍ، أَوْ أَكْرَمْتَنا بِهِ مِنْ كَرامَةٍ
خدایا آنچه به ما از عطایی که عطا کردی و از فضیلتی که لطف فرمودی، یا از کرامتی که کرم کردی
فَأَعْطِنا مَعَهُ شُكْراً يَقْهَرُهُ وَيَدْمَغُهُ، وَاجْعَلْهُ لَنا صاعِداً فِي رِضْوانِكَ وَفِي حَسَناتِنا
به همراه آن شکری مرحمت فرما که بر آن چیره شود و آن را فرو گیرد و آن شکر را برای ما، بالارونده در رضوانت و بالابرنده در حسنات
وَسُؤْدَدِنا وَشَرَفِنا وَنَعْمائِكَ وَكَرامَتِكَ فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ
و آقایی و شرف و نعمت‌ها و کرامتت در دنیا و آخرت قرار ده
وَلَا تَجْعَلْهُ لَنا أَشَراً وَلَا بَطَراً وَلَا فِتْنَةً وَلَا مَقْتاً وَلَا عَذاباً وَلَا خِزْياً فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ؛
و آن را برای ما نقطه کبر و طغیان و فتنه و کینه‌توزی و عذاب و رسوایی در دنیا و آخرت قرار مده؛
اللّٰهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِكَ مِنْ عَثْرَةِ اللِّسَانِ، وَسُوءِ الْمَقامِ، وَخِفَّةِ الْمِيزانِ
خدایا به تو پناه می‌آوریم از لغزش زبان و بدی جایگاه و سبکی میزان اعمال
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَلَقِّنا حَسَناتِنا فِي الْمَماتِ، وَلَا تُرِنا أَعْمالَنا حَسَراتٍ
خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و نیکی‌های ما را در مردن به ما برسان و اعمالمان را به ما مایه پشیمانی نشان مده
وَلَا تُخْزِنا عِنْدَ قَضائِكَ، وَلَا تَفْضَحْنا بِسَيِّئاتِنا يَوْمَ نَلْقاكَ
و هنگام داوری ما را شرمسار مکن و به بدی‌هایمان رسوا مساز
وَاجْعَلْ قُلُوبَنَا تَذْكُرُكَ وَلَا تَنْسَاكَ، وَتَخْشَاكَ كَأَ نَّها تَراكَ حَتَّىٰ نَلْقاكَ، وَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
در آن روزی که با تو ملاقات می‌کنیم، دل‌های ما را طوری قرار ده که یادت کند و فراموشت ننماید و از تو بهراسد، آن‌چنان‌که گویی تو را می‌بیند، آن هم تا زمانی که تو را ملاقات کنیم و بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست
وَبَدِّلْ سَيِّئاتِنَا حَسَنَاتٍ، وَاجْعَلْ حَسَناتِنَا دَرَجَاتٍ، وَاجْعَلْ دَرَجاتِنا غُرُفاتٍ، وَاجْعَلْ غُرُفاتِنا عَالِياتٍ
و بدی‌های ما را تبدیل به خوبی‌ها کن و خوبی‌های ما را درجات و درجات ما را غرفه‌های بهشتی و غرفه‌های ما را بلندمرتبه گردان؛
اللّٰهُمَّ وَأَوْسِعْ لِفَقِيرِنا مِنْ سَعَةِ مَا قَضَيْتَ عَلَىٰ نَفْسِكَ
خدایا به تهیدستانمان وسعت ده، از وسعتی که بر خود حتم کردی.
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَمُنَّ عَلَيْنا بِالْهُدَىٰ مَا أَبْقيْتَنا
خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و بر ما به هدایت منّت گذار تا باقی‌مان داری
وَالْكَرامَةِ مَا أَحْيَيْتَنا، وَالْكَرامَةِ إِذا تَوَفَّيْتَنا، وَالْحِفْظِ فِيما بَقِيَ مِنْ عُمُرِنا
و به کرامت تا زنده‌مان داری و باز به کرامت [و آمرزش] زمانی که ما را بمیرانی و به نگهداری در آنچه از عمرمان مانده
وَالْبَرَكَةِ فِيما رَزَقْتَنا، وَالْعَوْنِ عَلَىٰ مَا حَمَّلْتَنا، وَالثَّباتِ عَلَىٰ مَا طَوَّقْتَنا
و برکت در آنچه روزی نمودی و کمک به آنچه تکلیفمان فرمودی و به پا برجایی به آنچه به عهده ما قرار دادی
وَلَا تُؤاخِذْنا بِظُلْمِنا، وَلَا تُقايِسْنا بِجَهْلِنا، وَلَا تَسْتَدْرِجْنا بِخَطَايَانا، وَاجْعَلْ أَحْسَنَ مَا نَقُولُ ثابِتاً فِي قُلُوبِنا
و ما را به ستممان مؤاخذه مکن و به نادانی‌مان مقایسه منما و به خطاهایمان غافلگیر مکن و بهترین چیزی که می‌گوییم در دل‌هایمان ثابت گردان
وَاجْعَلْنا عُظَماءَ عِنْدَكَ، وَأَذِلَّةً فِي أَنْفُسِنا، وَانْفَعْنا بِما عَلَّمْتَنا، وَزِدْنا عِلْماً نافِعاً
و ما را در پیشگاهت با عظمت و در نزد خودمان خوار قرار ده و از آنچه به ما آموختی سودمان بخش و به ما دانش با منفعت بیفزا
وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ قَلْبٍ لَايَخْشَعُ، وَمِنْ عَيْنٍ لَاتَدْمَعُ، وَمِنْ صَلاةٍ لَاتُقْبَلُ
و به تو پناه می‌آورم از دلی که رام نگردد و از چشمی که اشک نریزد و از نمازی که پذیرفته نشود
أَجِرْنا مِنْ سُوءِ الْفِتَنِ يَا وَلِيَّ الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ.
ما را از بدی آشوب‌ها پناه ده، ای سرپرست دنیا و آخرت.
