دعای رفع پریشانی و بیماری
پانزدهم: کفعمی از حضرت رسالت پناه(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) روایت کرده که مردی از روی بیماری و تنگدستی به آن حضرت شکایت کرد، حضرت فرمود: پس از هر نماز واجب چنین بگو:
تَوَكَّلْتُ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لَايَمُوتُ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ صاحِبَةً، وَلَا وَلَداً وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَ لِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَكَبِّرْهُ تَكْبِيراً .
توکل کردم بر زنده‌ای که هرگز نمی‌میرد و خدا را ستایش که برنگزیده همسری و نه فرزندی و در فرمانروایی شریکی برای او نیست و برای او سرپرستی از روی خواری نمی‌باشد و بزرگ شمار او را بزرگ شمردنی شایسته.
در روایت دیگری فرمود: هیچ سختی برایم روی نداد مگر آن‌که جبرییل(علیه السلام) در برابرم تمثّل یافت و گفت: این دعا را بخوان؛ و در احادیث معتبر وارد شده برای وسوسه‌های درونی و قرض و پریشانی و بیماری باید این دعا را پی‌درپی خواند؛ و در بعضی روایات در ابتدای آن:
«لاحَوْلَ وَ لاقُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ؛
هیچ نیرو و توانى نیست جز به خداى [بلندمرتبه بزرگ]»
آمده است.
