دعای وداع ماه مبارک رمضان از امام صادق(ع)
شیخ کلینی (رضوان الله علیه) در کتاب «کافی» از ابو بصیر، از امام صادق(علیه‌السلام) این دعا را برای وداع ماه رمضان روایت کرده:
اللّٰهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ فِي كِتابِكَ الْمُنْزَلِ ﴿شَهْرُ رَمَضٰانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ﴾
خدایا تو در کتاب فرو فرستاده‌ات فرمودی: «[آن روزهای چند و اندک که روزه در آن واجب گشته] ماه رمضان است؛ ماهی که قرآن در آن نازل شده»
وَهٰذَا شَهْرُ رَمَضانَ وَقَدْ تَصَرَّمَ فَأَسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَكَلِماتِكَ التَّامَّةِ
و این است ماه رمضان که گذشت، از تو می‌خواهم، به شخصیّت بزرگ‌منشت و کلمات کاملت
إِنْ كانَ بَقِيَ عَلَيَّ ذَنْبٌ لَمْ تَغْفِرْهُ لِي أَوْ تُرِيدُ أَنْ تُعَذِّبَنِي عَلَيْهِ أَوْ تُقايِسَنِي بِهِ
اگر بر من گناهی باقی مانده که نیامرزیده‌ای یا می‌خواهی بر آن عذابم کنی یا به آن مرا بسنجی
أَنْ يَطْلُعَ فَجْرُ هٰذِهِ اللَّيْلَةِ أَوْ يَتَصَرَّمَ هٰذَا الشَّهْرُ إِلّا وَقَدْ غَفَرْتَهُ لِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
اینکه سپیده امشب طلوع نکند یا این ماه بگذرد، مگر اینکه آن گناه را از من آمرزیده باشی، ای مهربان‌ترین مهربانان،
اللّٰهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ بِمَحامِدِكَ كُلِّها أَوَّلِها وَآخِرِها مَا قُلْتَ لِنَفْسِكَ مِنْها
خدایا تو را ستایش به همه ستایش‌هایت آغاز و انجام آن، چه آن ستایش‌هایی که برای خود گفتی
وَمَا قالَ الْخَلائِقُ الْحَامِدُونَ الْمُجْتَهِدُونَ الْمَعْدُودُونَ الْمُوَفِّرُونَ ذِكْرَكَ وَالشُّكْرَ لَكَ
و چه آنچه آفریدگان ستایش‌کننده و کوشنده و شمارنده و فراوان بجا آورنده ذکر و سپاست گفته‌اند
الَّذِينَ أَعَنْتَهُمْ عَلَىٰ أَداءِ حَقِّكَ مِنْ أَصْنافِ خَلْقِكَ مِنَ الْمَلائِكَةِ الْمُقَرَّبِينَ
آنان که بر ادای حقّت، یاری‌شان نمودی، از گروه‌های آفریدگانت: از فرشتگان مقرّب
وَالنَّبِيِّينَ وَالْمُرْسَلِينَ وَأَصْنافِ النَّاطِقِينَ وَالْمُسَبِّحِينَ لَكَ مِنْ جَمِيعِ الْعالَمِينَ
و پیامبران و رسولان و طبقات گویندگان و تسبیح‌کنندگان حضرتت، از همه جهانیان
عَلَىٰ أنَّكَ بَلَّغْتَنا شَهْرَ رَمَضانَ وَعَلَيْنا مِنْ نِعَمِكَ وَعِنْدَنا مِنْ قِسَمِكَ وَ إِحْسانِكَ وَتَظاهُرِ امْتِنانِكَ
آری ستایش می‌کنم بر اینکه ما را به ماه رمضان رساندی و حال آنکه نعمت‌هایت بر عهده ما بود و بهره‌ها و احسانت و نیکی‌های پی‌درپی‌ات پیش ما بود
فَبِذٰلِكَ لَكَ مُنْتَهَى الْحَمْدِ الْخالِدِ الدَّائِمِ الرَّاكِدِ الْمُخَلَّدِ السَّرْمَدِ
به این خاطر تنها برای تو است نهایت حدّ ستایش، ستایشی جاودان، همواره، پایدار، همیشگی، بی‌نهایت
الَّذِي لَايَنْفَدُ طُولَ الْأَبَدِ، جَلَّ ثَناؤُكَ أَعَنْتَنا عَلَيْهِ
تا در ابدیت پایانی نداشته باشد، بزرگ است ثنایت، ما را بر انجام تکالیف ماه رمضان یاری دادی
حَتَّىٰ قَضَيْتَ عَنَّا صِيامَهُ وَقِيامَهُ مِنْ صَلاةٍ وَمَا كانَ مِنَّا فِيهِ مِنْ بِرٍّ أَوْ شُكْرٍ أَوْ ذِكْرٍ
تا از ما روزه و به پا داشتن نمازش را گذراندی و نیز آنچه از ما در آن انجام گرفته، از کار نیک و سپاس و ذکر؛
اللّٰهُمَّ فَتَقَبَّلْهُ مِنَّا بِأَحْسَنِ قَبُولِكَ وَتَجاوُزِكَ وَعَفْوِكَ وَصَفْحِكَ وَغُفْرانِكَ وَحَقِيقَةِ رِضْوانِكَ
خدایا آن را از ما به نیکوترین پذیرش و گذشت و عفو و چشم‌پوشی و آمرزش و خشنودی‌ات بپذیر
حَتَّىٰ تُظَفِّرَنَا فِيهِ بِكُلِّ خَيْرٍ مَطْلُوبٍ، وَجَزِيلِ عَطاءٍ مَوْهُوبٍ،
تا جایی که ما را در این ماه، به هر خیر خواسته و شایان عطای بخشیده شده برسانی
وَتُوقِيَنا فِيهِ مِنْ كُلِّ مَرْهُوبٍ، أَوْ بَلاءٍ مَجْلُوبٍ، أَوْ ذَنْبٍ مَكْسُوبٍ
و از هر امر هراسناک و بلای فرود آمده و گناه پیشه شده نگاه داری؛
اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِعَظِيمِ مَا سَأَلَكَ بِهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِكَ مِنْ كَرِيمِ أَسْمائِكَ وَجَمِيلِ ثَنائِكَ وَخاصَّةِ دُعائِكَ
خدایا از تو می‌خواهم، به حق بزرگ‌ترین چیزی که یکی از آفریدگانت از تو خواست، از نام‌های گرامی‌ات و ثنای زیبایت و دعای خاصت
أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی
وَأَنْ تَجْعَلَ شَهْرَنا هٰذَا أَعْظَمَ شَهْرِ رَمَضانَ مَرَّ عَلَيْنا مُنْذُ أَنْزَلْتَنا إِلَى الدُّنْيا بَرَكَةً فِي عِصْمَةِ دِينِي، وَخَلاصِ نَفْسِي
و این ماه را بزرگ‌ترین ماه رمضانی قرار دهی که بر ما گذشته، از زمانی که ما را به دنیا آوردی تاکنون از جهت برکت در حفظ دینم و رهایی جانم
وَقَضاءِ حَوَائِجِي، وَتُشَفِّعَنِي فِي مَسائِلِي وَتَمامِ النِّعْمَةِ عَلَيَّ، وَصَرْفِ السُّوءِ عَنِّي، وَ لِباسِ الْعافِيَةِ لِي فِيهِ
و برآمدن حاجتم و اینکه شفاعتم را در خواسته‌هایم بپذیری و در کامل کردن نعمتت بر من و برگرداندن پیش‌آمد بد از من و پوشاندن لباس تندرستی به من
وَأَنْ تَجْعَلَنِي بِرَحْمَتِكَ مِمَّنْ خُِرْتَ لَهُ لَيْلَةَ الْقَدْرِ وَجَعَلْتَها لَهُ خَيْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ
و مرا به رحمتت از کسانی قرار دهی که شب قدر را برای آنان اختیار نمودی و آن شب را برای آن‌ها بهتر از هزار ماه قرار دادی
فِي أَعْظَمِ الْأَجْرِ، وَكَرائِمِ الذُّخْرِ، وَحُسْنِ الشُّكْرِ، وَطُولِ الْعُمْرِ، وَدَوامِ الْيُسْرِ
در بزرگ‌ترین پاداش و اندوخته‌های باارزش و شکر نیکو و درازی عمر و پایندگی آسایش
اللّٰهُمَّ وَأَسْأَلُكَ بِرَحْمَتِكَ وَطَوْلِكَ وَعَفْوِكَ وَنَعْمائِكَ وَجَلالِكَ وَقَدِيمِ إِحْسانِكَ وَامْتِنانِكَ
خدایا و از تو می‌خواهم به رحمت و بخشش و گذشتت و نعمت‌ها و جلالت و احسان دیرینه‌ات و عطایت
أَنْ لَاتَجْعَلَهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنَّا لِشَهْرِ رَمَضانَ حَتَّىٰ تُبَلِّغَناهُ مِنْ قابِلٍ عَلَىٰ أَحْسَنِ حالٍ
اینکه آن را آخرین بهره ما از ماه رمضان قرار ندهی تا ما را در سال آینده به آن برسانی،
وَتُعَرِّفَنِي هِلالَهُ مَعَ النَّاظِرِينَ إِلَيْهِ وَالْمُعْتَرِفِينَ لَهُ فِي أَعْفىٰ عافِيَتِكَ، وَأَنْعَمِ نِعْمَتِكَ
آن هم بر پایه بهترین حال؛ و هلال ماهش را همراه بینندگان به سوی آن و اعتراف‌کنندگان به آن به من بشناسانی در کامل‌ترین عافیتت و خوب‌ترین نعمتت
وَأَوْسَعِ رَحْمَتِكَ، وَأَجْزَلِ قِسَمِكَ، يَا رَبِّيَ الَّذِي لَيْسَ لِي رَبٌّ غَيْرُهُ
و گسترده‌ترین رحمتت و برجسته‌ترین نصیب‌هایت، ای پروردگارم که برایم پروردگاری غیر او نیست
لَايَكُونُ هٰذَا الْوَداعُ مِنِّي لَهُ وَداعَ فَناءٍ، وَلَا آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي لِلِقاءٍ، حَتّىٰ تُرِيَنِيهِ مِنْ قابِلٍ
این وداع من نسبت به ماه رمضان وداع فنا و آخرین بهره من از دیدار نباشد تا آن را در سال آینده به من بنمایانی
فِي أَوْسَعِ النِّعَمِ، وَأَفْضَلِ الرَّجاءِ، وَأَنَا لَكَ عَلَىٰ أَحْسَنِ الْوَفاءِ، إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ .
در فراخ‌ترین نعمت‌ها و برترین امیدها، درحالی‌که من برای تو بر پایه بهترین وفاداری باشم، به درستی که تو شنوای دعایی.
اللّٰهُمَّ اسْمَعْ دُعائِي، وَارْحَمْ تَضَرُّعِي وَتَذَلُّلِي لَكَ وَاسْتِكانَتِي وَتَوَكُّلِي عَلَيْكَ
خدایا دعایم را بشنو و به زاری و خواری و درماندگی و توکلم بر حضرتت رحم کن،
وَأَنَا لَكَ مُسَلِّمٌ لَاأَرْجُو نَجاحاً وَلَا مُعافاةً وَلَا تَشْرِيفاً وَلَا تَبْلِيغاً إِلّا بِكَ وَمِنْكَ
من تسلیم توأم، امید به موفقیت و سلامت کامل و شرافت و رسیدن به جایگاه رفیع، جز به تو و از جانب تو ندارم
وَامْنُنْ عَلَيَّ جَلَّ ثَناؤُكَ وَتَقَدَّسَتْ أَسْماؤُكَ بِتَبْلِيغِي شَهْرَ رَمَضانَ
بر من منّت بنه، ای که ثنایت بزرگ و نام‌هایت مقدّس است، به رساندنم به ماه رمضان
وَأَنَا مُعافىً مِنْ كُلِّ مَكْرُوهٍ وَمَحْذُورٍ وَمِنْ جَمِيعِ الْبَوائِقِ
و درحالی‌که از هر ناخوشایند و محذوری و از همه ناگواری‌ها سالم باشم
الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي أَعانَنا عَلَىٰ صِيامِ هٰذَا الشَّهْرِ وَقِيامِهِ حَتَّىٰ بَلَّغَنِي آخِرَ لَيْلَةٍ مِنْهُ.
ستایش خدای را که بر روزه این ماه و بپاداری عبادتش ما را یاری نمود تا مرا به آخرین شب آن رساند.
