دعا در حرم امام حسین علیه السلام
سیزدهم: بدان که عمده اعمال در روضه مطهره امام حسین(علیهالسلام) دعاست، زیرا اجابت دعا در زیر آن قبّه با رفعت، یکی از اموری است که خدا به جبران شهادت به آن حضرت ارزانی داشته و زائر باید آن را غنیمت دانسته، در التماس و انابه و توبه و عرض حاجات کوتاهی نکند و در طی زیارات آن حضرت دعاهای بسیار با مضامین عالیه وارد شده که اگر بنای اختصار نبود، چند دعایی در اینجا ذکر میکردم؛ و بهتر آن است که زائر آنچه بتواند از دعاهای «صحیفه کامله» بخواند که بهترین دعاها است و ما در پایان این باب بعد از «زیارات جامعه» نقل میکنیم «دعایی را که در همه حرمهای شریفه خوانده میشود» [بدان که در ملحقات این کتاب دعایی ذکر میشود که جامعترین دعاهاست و در روضههای ائمه خوانده میشود، از خواندن آن غفلت ننمایی] و برای اینکه این بخش را خالی نگذارم، این دعای مختصر را که در ضمن یکی از زیارات نقلشده است ذکر میکنم و آن دعا این است که در آن حرم شریف درحالیکه دستها را به جانب آسمان برداشته باشی بگو:
اللّٰهُمَّ قَدْ تَرىٰ مَكَانِي، وَتَسْمَعُ كَلامِي، وَتَرىٰ مَقَامِي وَتَضَرُّعِي وَمَلاذِي بِقَبْرِ حُجَّتِكَ وَابْنِ نَبِيِّكَ
خدایا همانا جایم را میبینی و سخنم را میشنوی و موقعیتم و زاریام و پناه آوردنم به قبر حجّتت و فرزند پیامبرت را مینگری
وَقَدْ عَلِمْتَ يَا سَيِّدِي حَوَائِجِي وَلَا يَخْفىٰ عَلَيْكَ حالِي
ای آقای من حاجتهایم را دانستهای و حالم بر تو پوشیده نیست
وَقَدْ تَوَجَّهْتُ إِلَيْكَ بِابْنِ رَسُولِكَ وَحُجَّتِكَ وَأَمِينِكَ، وَقَدْ أَتَيْتُكَ مُتَقَرِّباً بِهِ إِلَيْكَ وَ إِلىٰ رَسُولِكَ
اینک به وسیله فرزند پیامبر و حجّت و امینت به تو رو کردهام و به واسطه او تقرّبجویان به درگاه تو و پیامبرت آمدم
فَاجْعَلْنِي بِهِ عِنْدَكَ وَجِيهاً فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ
به حق او مرا در پیشگاهت در دنیا و آخرت آبرومند و از نزدیکان خویش گردان
وَأَعْطِنِي بِزِيارَتِي أَمَلِي، وَهَبْ لِي مُنَايَ، وَتَفَضَّلْ عَلَيَّ بِشَهْوَتِي وَرَغْبَتِي
و با زیارتم خواستهام را به من عطا کن و آرمانم را به من ببخش و به خواسته و رغبتم بر من لطف و محبت کن
وَقْضِ لِي حَوائِجِي، وَلَا تَرُدَّنِي خائِباً، وَلَا تَقْطَعْ رَجائِي، وَلَا تُخَيِّبْ دُعائِي
و حاجاتم را برآور و مرا ناامید بازمگردان و رشته امیدم را قطع نکن و دعایم را از هدف اجابت محروم مفرما
وَعَرِّفْنِي الْإِجابَةَ فِي جَمِيعِ مَا دَعَوْتُكَ مِنْ أَمْرِ الدِّينِ وَالدُّنْيا وَالْآخِرَةِ
و در آنچه در کار دین و دنیا و آخرت، به درگاهت دعا کردم، اجابتش را به من بشناسان
وَاجْعَلْنِي مِنْ عِبادِكَ الَّذِينَ صَرَفْتَ عَنْهُمُ الْبَلايا وَالْأَمْراضَ وَالْفِتَنَ وَالْأَعْراضَ
و مرا از آن بندگانی قرار ده که بلاها و بیماریها و فتنهها و عارضهها را از آنان بازگرداندی
مِنَ الَّذِينَ تُحْيِيهِمْ فِي عافِيَةٍ، وَتُمِيتُهمْ فِي عافِيَةٍ، وَتُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ فِي عافِيَةٍ، وَتُجِيرُهُمْ مِنَ النَّارِ فِي عافِيَةٍ
از آنانکه در سلامت کامل زنده میداریشان و در سلامت کامل میمیرانیشان و در سلامت کامل وارد بهشتشان میکنی و در سلامت کامل از آتش پناهشان میدهی
وَوَفِّقْ لِي بِمَنٍّ مِنْكَ صَلاحَ مَا أُؤَمِّلُ فِي نَفْسِي وَأَهْلِي وَوَُلَْدِي وَ إِخْوانِي وَمالِي
و برایم به منّتی از سوی خود فراهم کن، صلاح آنچه آرزو میکنم درباره خودم و خاندانم و فرزندانم و برادرانم و مالم
وَجَمِيعِ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و آنچه نعمت به من عنایت کردیای مهربانترین مهربانان
