زیارت‌نامه ششم
از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده: به عمار ساباطی فرمود: چون به قبر امام حسین(علیه‌السلام) برسی بگو:
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ
سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدَ شَبابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ
سلام بر تو ای اباعبدالله، سلام بر تو ای سرور جوانان اهل بهشت و رحمت و برکات خدا بر تو باد
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ رِضَاهُ مِنْ رِضَى الرَّحْمَانِ وَسَخَطُهُ مِنْ سَخَطِ الرَّحْمَانِ
ای آن‌که خشنودی‌اش از خشنودی خدای رحمن و خشمش از خشم خدای رحمن است
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِينَ اللّٰهِ، وَحُجَّةَ اللّٰهِ، وَبابَ اللّٰهِ، وَالدَّلِيلَ عَلَى اللّٰهِ، وَالدَّاعِيَ إِلَى اللّٰهِ
سلام بر تو ای امین خدا و حجّت خدا و باب خدا و راهنمای به راه خدا و دعوت کننده به سوی خدا
أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ حَلَّلْتَ حَلالَ اللّٰهِ، وَحَرَّمْتَ حَرامَ اللّٰهِ، وَأَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَيْتَ الزَّكَاةَ
شهادت می‌دهم که تو حلال خدا را حلال کردی و حرام خدا را حرام نمودی و نماز را برپا داشتی و زکات دادی
وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَدَعَوْتَ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ
و امر به معروف و نهی از منکر کردی و به سوی راه پروردگارت با حکمت و موعظه نیکو دعوت نمودی
وَأَشْهَدُ أَنَّكَ وَمَنْ قُتِلَ مَعَكَ شُهَداءُ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّكُمْ تُرْزَقُونَ، وَأَشْهَدُ أَنَّ قاتِلَكَ فِي النَّارِ
و گواهی می‌دهم که تو و کسانی که با تو کشته شدند همه شهیدند، نزد پروردگارتان زنده‌اید و روزی داده می‌شوید و گواهی می‌دهم که قاتل تو در آتش دوزخ است
أَدِينُ اللّٰهَ بِالْبَراءَةِ مِمَّنْ قَتَلَكَ، وَمِمَّنْ قاتَلَكَ وَشايَعَ عَلَيْكَ
خدا را پیروی می‌کنم، با بیزاری از کسی که تو را کشت و از کسی که با تو جنگید و بر ضدّ تو از دشمن پیروی کرد
وَمِمَّنْ جَمَعَ عَلَيْكَ، وَ مِمَّنْ سَمِعَ صَوْتَكَ وَلَمْ يُعِنْكَ، يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً
و از کسی که بر ضدّ تو گرد آمد و از کسی که صدایت را شنید و یاری‌ات نکرد، ای کاش با شما بودم و به رستگاری بزرگ می‌رسیدم
نویسنده گوید: این سه زیارت [«چهارم» و «پنجم» و «ششم»] از کتاب «مزار» ابن قولویه منقول است.
