زیارت امام زمان، حضرت مهدی (عج) بعد از نماز صبح
زیارتی است که هر روز پس از نماز صبح مولای ما صاحب‌الزمان به آن زیارت می‌شود و آن زیارت چنین است:
اللّٰهُمَّ بَلِّغْ مَوْلايَ صاحِبَ الزَّمانِ صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْهِ عَنْ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِناتِ
خدایا برسان به مولایم صاحب‌الزمان (درود خدا بر او) از سوی همه مردان و زنان مؤمن
فِي مَشارِقِ الْأَرْضِ وَمَغارِبِها، وَبَرِّها وَبَحْرِها، وَسَهْلِها وَجَبَلِها، حَيِّهِمْ وَمَيِّتِهِمْ،
در مشرق‌ها و مغرب‌های زمین و خشکی‌ها و دریاهایش و همواری‌ها و کوه‌هایش، زنده و مرده آنان
وَعَنْ والِدَيَّ وَوُلَْدِي وَعَنِّي مِنَ الصَّلَواتِ وَالتَّحِيَّاتِ زِنَةَ عَرْشِ اللّٰهِ وَمِدادَ كَلِماتِهِ،
و همچنین از طرف پدر و مادرم و فرزندانم و خودم، درودها و تحیت‌هایی به وزن عرش خدا و امتداد کلماتش
وَمُنْتَهىٰ رِضاهُ، وَعَدَدَ مَا أَحْصاهُ كِتابُهُ، وَأَحاطَ بِهِ عِلْمُهُ
و نهایت خشنودی‌اش و شمار آنچه کتابش برشمرده و دانشش به آن احاطه یافته است
اللّٰهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي هٰذَا الْيَوْمِ وَفِي كُلِّ يَوْمٍ عَهْداً وَعَقْداً وَبَيْعَةً فِي رَقَبَتِي
خدایا در این روز و در هر روز برای آن حضرت، عهد و پیمان و بیعت، بر عهده‌ام تجدید می‌کنم؛
اللّٰهُمَّ كَمَا شَرَّفْتَنِي بِهٰذَا التَّشْرِيفِ، وَفَضَّلْتَنِي بِهٰذِهِ الْفَضِيلَةِ، وَخَصَصْتَنِي بِهٰذِهِ النِّعْمَةِ
خدایا همچنان که مرا به این شرافت مفتخر کردی و به این فضیلت برتری‌ام دادی و به این نعمت ویژه‌ام فرمودی
فَصَلِّ عَلَىٰ مَوْلايَ وَسَيِّدِي صاحِبِ الزَّمانِ، وَاجْعَلْنِي مِنْ أَنْصارِهِ وَأَشْياعِهِ وَالذَّابِّينَ عَنْهُ
پس درود فرست بر مولا و سرورم صاحب‌الزمان و مرا قرار ده از یاران و پیروان و دفاع‌کنندگان از آن حضرت
وَاجْعَلْنِي مِنَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ طائِعاً غَيْرَ مُكْرَهٍ فِي الصَّفِّ الَّذِي نَعَتَّ أَهْلَهُ فِي كِتابِكَ
و از کشته‌شدگان پیش رویش، از روی میل و رغبت، نه ناراحتی و اکراه، در صفی که اهل آن را در قرآنت وصف نموده
فَقُلْتَ: ﴿صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْيٰانٌ مَرْصُوصٌ﴾ عَلَىٰ طاعَتِكَ وَطاعَةِ رَسُولِكَ وَآلِهِ عَلَيهِمُ السَّلامُ
فرموده‌ای: «آن‌گونه که گویی بنایی پولادین و نفوذناپذیرند». این عمل را از من بر پایه اطاعتت و اطاعت رسولت و خاندانش (درود بر ایشان) قرار ده
اللّٰهُمَّ هٰذِهِ بَيْعَةٌ لَهُ فِي عُنُقِي إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ.
خدایا این بیعتی است بر او، بر عهده من تا روز قیامت.
نویسنده گوید: علاّمه مجلسی در کتاب «بحارالانوار» فرموده است: من در بعضی از کتاب‌های قدیمی دیده‌ام که پس از این زیارت، دست راست را به دست چپ بگذارد، مانند قراردادن در بیعت؛ و نیز بدان که ما در اعمال سرداب مقدّس،«چهار زیارت» نقل کردیم و این زیارت، پنجمین زیارت کتاب ما محسوب می‌گردد و در باب اول، در ذکر زیارات حجج طاهره در ایام هفته، زیارتی برای آن حضرت نقل کردیم که در «روزهای جمعه» به آن زیارت می‌شود.
