نماز امام حسن عسگری علیه السلام
[بنا بر نقل سید ابن طاووس در کتاب «جمال الاسبوع»] نماز آن وجود مبارک چهار رکعت است که در رکعت اوّل پس از سوره «حمد» «پانزده بار» سوره «زلزال» و در رکعت دوّم بعد از «حمد» «پانزده بار» سوره «توحید» خوانده می‌شود. دعاى آن حضرت:
اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بِأَنَّ لَكَ الْحَمْدَ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ الْبَدِىءُ قَبْلَ كُلِّ شَىْءٍ، وَأَنْتَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ
خدایا! از تو می‌خواهم به‌حق ستایشی که فقط ویژه توست، شایسته پرستشی جز تو نیست، تویی سرآغاز هر آنچه هست و تویی زنده، به خود پایدار
وَلَا إِلٰهَ إِلّا أَنْتَ الَّذِى لَايُذِلُّكَ شَىْءٌ، وَأَنْتَ كُلَّ يَوْمٍ فِى شَأْنٍ
و شایسته پرستشی جز تو نیست، چیزی خوارت نسازد و تو هر روز در کاری هستی،
لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ خالِقُ مَا يُرىٰ وَمَا لَايُرىٰ، الْعالِمُ بِكُلِّ شَىْءٍ بِغَيْرِ تَعْلِيمٍ،
شایسته پرستشی جز تو نیست، آفریننده هر آنچه به دیده آید و هر آنچه نادیده باشد، دانای به هر چیز بی‌آنکه آموخته باشی
أَسْأَلُكَ بِآلآئِكَ وَنَعْمَائِكَ بِأَنَّكَ اللّٰهُ الرَّبُّ الْوَاحِدُ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ الرَّحْمٰنُ الرَّحِيمُ،
از تو خواستارم به‌حق عطایا و نعمت‌هایت ای آنکه تویی خدا و پروردگار جهانیان، یکتایی، شایسته پرستشی جز تو نیست بخشایشگر مهربان
وَأَسْأَلُكَ بِأَنَّكَ أَنْتَ اللّٰهُ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ
و از تو می‌خواهم به آنکه تویی خدایی که شایسته پرستشی جز تو نیست،
الْوِتْرُ الْفَرْدُ، الْأَحَدُ الصَّمَدُ الَّذِى لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ؛
یگانه یکتای بی‌همتای بی‌نیازی که نه زاده است و نه زاده شده و برای او همتایی نیست؛
وَأَسْأَلُكَ بِأَنَّكَ اللّٰهُ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ الْقَائِمُ عَلَىٰ كُلِّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ الرَّقِيبُ الْحَفِيظُ،
و از تو می‌خواهم به خدایی‌ات که شایسته پرستشی جز تو نیست ای مهرورز دقیق‌نگر و آگاه به آنچه همه زنده‌ها فراهم آورده‌اند، ای آنکه دیده‌بان و نگاهداری
وَأَسْأَلُكَ بِأَنَّكَ اللّٰهُ الْأَوَّلُ قَبْلَ كُلِّ شَىْءٍ، وَالْآخِرُ بَعْدَ كُلِّ شَىْءٍ
و از تو درخواست می‌کنم به خدایی‌ات که سرآغاز است پیش از آنکه چیزی باشد و سرانجام است پس از هر آنچه هست
وَالْبَاطِنُ دُونَ كُلِّ شَىْءٍ الضَّارُّ النَّافِعُ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ،
و ای ژرفای هر چه هست و ای زیان رسان، سودبخش و فرزانه‌ی دانا
وَأَسْأَلُكَ بِأَنَّكَ أَنْتَ اللّٰهُ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ الْبَاعِثُ الْوَارِثُ
و از تو می‌خواهم به خدایی‌ات که در پرستش یگانه‌ای، زنده و پاینده‌ای، ای برانگیزنده، میراث بر
الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرامِ وَذُو الطَّوْلِ وَ ذُو الْعِزَّةِ وَ ذُو السُّلْطانِ
و ای مهرورز، بخشنده نعمت‌ها، ای پدیدآورنده‌ی آسمان‌ها و زمین، صاحب عظمت و رأفت و محبت و ای بخشایشگر عزتمند و دارای سلطنت پایدار،
لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ أَحَطْتَ بِكُلِّ شَىْءٍ عِلْماً، وَأَحْصَيْتَ كُلَّ شَىْءٍ عَدَداً صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ.
شایسته پرستشی جز تو نیست که دانشت همه چیز را فراگرفته و شماره‌ی هر چه را که هست می‌دانی، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست
