نماز حاجت در مقام نوح(ع) در مسجد کوفه
چون از عمل ستون سوم فارغ شدی، به دکّه باب امیرمؤمنان برو و آن آلونکی است متصّل به دری که از مسجد، به سوی خانه امیرمؤمنان باز می‌شده است. پس چهار رکعت نماز بخوان به «حمد» و هر سوره که خواستی، چون فارغ شدی «تسبیح حضرت زهرا» را بجا آورد و بگو:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اقْضِ حَاجَتِي يَا اللَّهُ، يَا مَنْ لا يَخِيبُ سَائِلُهُ، وَ لا يَنْفَدُ نَائِلُهُ
خدایا درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد و حاجتم را برآور ای خدا، ای آن‌که سئوال کننده‌اش هرگز ناامید نمی‌شود و عطایش به پایان نمی‌رسد
يَا قَاضِيَ الْحَاجَاتِ، يَا مُجِيبَ الدَّعَوَاتِ، يَا رَبَّ الْأَرَضِينَ وَ السَّمَاوَاتِ، يَا كَاشِفَ الْكُرُبَاتِ
ای برآورنده حاجات، ای اجابت‌کننده دعاها، ای پروردگار زمین‌ها و آسمان‌ها، ای برطرف کننده رنج‌ها و غصّه‌ها
يَا وَاسِعَ الْعَطِيَّاتِ، يَا دَافِعَ النَّقِمَاتِ، يَا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ حَسَنَاتٍ
ای بخشایشگر عطاها، ای دورکننده کیفرها، ای تبدیل‌کننده بدی‌ها به خوبی‌ها
عُدْ عَلَيَّ بِطَوْلِكَ وَ فَضْلِكَ وَ إِحْسَانِكَ
با عطا و فضل و احسانت به سوی من بازگرد
وَ اسْتَجِبْ دُعَائِي فِيمَا سَأَلْتُكَ وَ طَلَبْتُ مِنْكَ، بِحَقِّ نَبِيِّكَ وَ وَصِيِّكَ وَ أَوْلِيَائِكَ الصَّالِحِينَ.
و دعایم را اجابت کن، در آنچه از تو خواستم و از تو طلبیدم، به حق پیامبر و وصی و اولیای شایسته‌ات
چگونگى نمازى دیگر در این مقام: و آن دو رکعت است، پس از سلام و تسبیح بگو:
اللَّهُمَّ إِنِّي حَلَلْتُ بِسَاحَتِكَ، لِعِلْمِي بِوَحْدَانِيَّتِكَ وَ صَمَدَانِيَّتِكَ، وَ أَنَّهُ لا قَادِرَ عَلَى قَضَاءِ حَاجَتِي غَيْرُكَ
خدایا به آستانت فرود آمدم، به خاطر دانشم به یگانگی و بی‌نیازی‌ات و اینکه توانایی نیست جز تو بر برآوردن حاجتم
وَ قَدْ عَلِمْتُ يَا رَبِّ، أَنَّهُ كُلَّمَا شَاهَدْتُ نِعْمَتَكَ عَلَيَّ، اشْتَدَّتْ فَاقَتِي إِلَيْكَ
ای پروردگارم دانستم که هر زمان نعمت را بر خود مشاهده کردم، نیازمندی‌ام به تو فوق‌العاده‌تر شده
وَ قَدْ طَرَقَنِي يَا رَبِّ مِنْ مُهِمِّ أَمْرِي مَا قَدْ عَرَفْتَهُ، لِأَنَّكَ عَالِمٌ غَيْرُ مُعَلَّمٍ
اینک ای پروردگارم از کارهای مهم چیزی عارض من شده که تو آن را می‌دانی، زیرا تو عالم بدون معلّمی
وَ أَسْأَلُكَ بِالاسْمِ الَّذِي وَضَعْتَهُ عَلَى السَّمَاوَاتِ فَانْشَقَّتْ، وَ عَلَى الْأَرَضِينَ فَانْبَسَطَتْ
از تو درخواست می‌کنم به حق آن نامی که بر آسمان‌ها نهادی و شکافته شدند و بر زمین‌ها نهادی و گسترده گشتند
وَ عَلَى النُّجُومِ فَانْتَشَرَتْ، وَ عَلَى الْجِبَالِ فَاسْتَقَرَّتْ
و بر ستارگان نهادی و پخش شدند و بر کوه‌ها نهادی و پابرجا گشتند
وَ أَسْأَلُكَ بِالاسْمِ الَّذِي جَعَلْتَهُ عِنْدَ مُحَمَّدٍ وَ عِنْدَ عَلِيٍّ، وَ عِنْدَ الْحَسَنِ وَ عِنْدَ الْحُسَيْنِ
و از تو می‌خواهم به حق نامی که قرار دادی نزد محمّد و علی و نزد حسن و حسین
وَ عِنْدَ الْأَئِمَّةِ كُلِّهِمْ، صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و همه امامان درود خدا بر همه ایشان، اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی
وَ أَنْ تَقْضِيَ لِي يَا رَبِّ حَاجَتِي، وَ تُيَسِّرَ عَسِيرَهَا، وَ تَكْفِيَنِي مُهِمَّهَا، وَ تَفْتَحَ لِي قُفْلَهَا
و ای پروردگار حاجتم را برایم برآوری و آسان کنی دشوار آن را و مهمّ آن را کفایت نمایی و قفل آن را برایم بگشایی
فَإِنْ فَعَلْتَ ذَلِكَ فَلَكَ الْحَمْدُ، وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَلَكَ الْحَمْدُ، غَيْرَ جَائِرٍ فِي حُكْمِكَ، وَ لا حَائِفٍ فِي عَدْلِكَ.
اگر این کار را انجام دهی پس تو را سپاس و اگر انجام ندهی باز هم تو را سپاس که ستمکار در حکم و متجاوز از عدلت نیستی
پس طرف راست صورت را بر زمین بگذار و بگو:
اللَّهُمَّ إِنَّ يُونُسَ بْنَ مَتَّى عَبْدَكَ وَ نَبِيَّكَ، دَعَاكَ فِي بَطْنِ الْحُوتِ، فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ أَنَا أَدْعُوكَ فَاسْتَجِبْ لِي، بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ .
خدایا یونس بن متی بنده و پیامبرت تو را در شکم ماهی خواند، دعایش را اجابت کردی و من هم تو را می‌خوانم پس دعایم را اجابت کن به حق محمّد و خاندان محمّد.
آنگاه به آنچه می‌خواهی دعا کن، سپس طرف چب صورت را بر زمین بگذار و بگو:
اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَمَرْتَ بِالدُّعَاءِ، وَ تَكَفَّلْتَ بِالْإِجَابَةِ، وَ أَنَا أَدْعُوكَ كَمَا أَمَرْتَنِي، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اسْتَجِبْ لِي كَمَا وَعَدْتَنِي يَا كَرِيمُ.
خدایا به دعاکردن فرمان دادی و اجابتش را عهده‌دار شدی و من چنان‌که دستورم دادی دعا می‌کنم، پس بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و آن‌طور که وعده نمودی دعایم را مستجاب کن ای کریم.
سپس پیشانى را بر زمین بگذار و بگو:
يَا مُعِزَّ كُلِّ ذَلِيلٍ، وَ يَا مُذِلَّ كُلِّ عَزِيزٍ، تَعْلَمُ كُرْبَتِي، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ فَرِّجْ عَنِّي يَا كَرِيمُ.
ای عزیزکننده هر خوار و خوارکننده هر عزیز، گرفتاری‌ام را می‌دانی، پس بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و به من گشایش ده ای کریم.
ذکر نمازى براى رفع حاجت در محلّ مذکور: و آن‌چنان است که چهار رکعت نماز می‌خوانی، پس از سلام و «تسبیح حضرت زهرا» بگو:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا مَنْ لا تَرَاهُ الْعُيُونُ، وَ لا تُحِيطُ بِهِ الظُّنُونُ
خدایا از تو می‌خواهم، ای آن‌که چشم‌ها نبیندش و گمان‌ها فرانگیرندش
وَ لا يَصِفُهُ الْوَاصِفُونَ، وَ لا تُغَيِّرُهُ الْحَوَادِثُ، وَ لا تُفْنِيهِ الدُّهُورُ
و وصف‌کنندگان او را وصف نکنند و حوادث دگرگونش ننمایند و روزگاران فانی‌اش نکند
تَعْلَمُ مَثَاقِيلَ الْجِبَالِ، وَ مَكَايِيلَ الْبِحَارِ وَ وَرَقَ الْأَشْجَارِ، وَ رَمْلَ الْقِفَارِ
تو می‌دانی سنگینی کوه‌ها را و پیمانه دریاها را و برگ‌های درختان را و ریگ‌های صحراها را
وَ مَا أَضَاءَتْ بِهِ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ، وَ أَظْلَمَ عَلَيْهِ اللَّيْلُ، وَ وَضَحَ عَلَيْهِ النَّهَارُ
و آنچه را خورشید روشنی دهد و ماه و شب بر آن تاریکی اندازد و روز بر آن روشن گردد
وَ لا تُوَارِي مِنْكَ سَمَاءٌ سَمَاءً، وَ لا أَرْضٌ أَرْضاً، وَ لا جَبَلٌ مَا فِي أَصْلِهِ، وَ لا بَحْرٌ مَا فِي قَعْرِهِ
از تو پنهان نمی‌کند آسمانی آسمان دیگر را و نه زمینی زمین دیگر را و نه کوهی آنچه را در ریشه آن است و نه دریایی آنچه را در قعر آن است
أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
از تو می‌خواهم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی
وَ أَنْ تَجْعَلَ خَيْرَ أَمْرِي آخِرَهُ، وَ خَيْرَ أَعْمَالِي خَوَاتِيمَهَا، وَ خَيْرَ أَيَّامِي يَوْمَ أَلْقَاكَ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ؛
و اینکه بهترین کارم را آخرین کار و بهترین اعمالم را سرانجام آن‌ها و بهترین روزهایم را روزی که ملاقاتت کنم قرار ده، البته تو بر هر کاری توانایی
اللَّهُمَّ مَنْ أَرَادَنِي بِسُوءٍ فَأَرِدْهُ، وَ مَنْ كَادَنِي فَكِدْهُ، وَ مَنْ بَغَانِي بِهَلَكَةٍ فَأَهْلِكْهُ
خدایا هرکه به بدی قصد من کند قصدش کن و هرکه به من بداندیشی کند با او بداندیشی کن و هرکه با عامل هلاکتی به من تجاوز کند او را هلاک کن
وَ اكْفِنِي مَا أَهَمَّنِي مِمَّنْ دَخَلَ هَمُّهُ عَلَيَّ
و مرا آنچه نگران کرده، از کسی که نگرانی‌اش بر من وارد شده بازم دار
اللَّهُمَّ أَدْخِلْنِي فِي دِرْعِكَ الْحَصِينَةِ، وَ اسْتُرْنِي بِسِتْرِكَ الْوَاقِي
خدایا مرا در زره محکمت در آور و مرا با پوشش حفظ کننده‌ات بپوشان
يَا مَنْ يَكْفِي مِنْ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ لا يَكْفِي مِنْهُ شَيْءٌ، اكْفِنِي مَا أَهَمَّنِي مِنْ أَمْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ
ای آن‌که از همه‌چیز کفایت کند و از او چیزی کفایت ننماید، از آنچه از کار دنیا و آخرت مرا نگران کرده کفایتم کن
وَ صَدِّقْ قَوْلِي وَ فِعْلِي؛ يَا شَفِيقُ يَا رَفِيقُ، فَرِّجْ عَنِّي الْمَضِيقَ، وَ لا تُحَمِّلْنِي مَا لا أُطِيقُ
گفتار و کردارم را تصدیق کن، ای غمخوار، ای رفیق، تنگنایی را از من گشایش ده و چیزی که طاقتش را ندارم بر من تحمیل مکن
اللَّهُمَّ احْرُسْنِي بِعَيْنِكَ الَّتِي لا تَنَامُ، وَ ارْحَمْنِي بِقُدْرَتِكَ عَلَيَّ؛ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
خدایا با دیده‌ات مرا نگهبانی کن که هرگز نمی‌خوابد و به قدرتت بر من رحم فرما، ای مهربان‌ترین مهربانان
يَا عَلِيُّ يَا عَظِيمُ، أَنْتَ عَالِمٌ بِحَاجَتِي وَ عَلَى قَضَائِهَا قَدِيرٌ، وَ هِيَ لَدَيْكَ يَسِيرٌ، وَ أَنَا إِلَيْكَ فَقِيرٌ
ای والا، ای بزرگ، تو به حاجت من دانایی و بر برآوردنش توانایی و این کار نزد تو آسان است و من به تو نیازمندم
فَمُنَّ بِهَا عَلَيَّ يَا كَرِيمُ؛ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ .
پس در برآوردن حاجتم بر من منّت گذار، ای بزرگوار، البته تو بر هر کاری توانایی.
سپس به سجده می‌روی و می‌گویی:
إِلَهِي قَدْ عَلِمْتَ حَوَائِجِي، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اقْضِهَا، وَ قَدْ أَحْصَيْتَ ذُنُوبِي، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اغْفِرْهَا، يَا كَرِيمُ .
معبود من تو حاجاتم را دانسته‌ای، پس بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و آن‌ها را برآور، البته تو گناهانم را شمرده‌ای، پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و آن‌ها را بیامرز ای کریم.
سپس طرف راست صورت خود را بر زمین بگذار و بگو:
إِنْ كُنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ، فَأَنْتَ نِعْمَ الرَّبُّ، افْعَلْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ، وَ لا تَفْعَلْ بِي مَا أَنَا أَهْلُهُ؛ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
اگر بد بنده‌ای بودم، تو خوب پروردگاری هستی، با من آن کن که شایسته آنی و آن مکن که من سزاوار آنم، ای مهربان‌ترین مهربانان
سپس طرف چپ صورت خود را بر زمین بگذار و بگو:
اللَّهُمَّ إِنْ عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ؛ يَا كَرِيمُ
خدایا اگر گناه از بنده‌ات بزرگ شد، لیکن گذشت از سوی تو نیکو شد؛ ای کریم.
پس پیشانی را بر زمین بگذار و بگو:
ارْحَمْ مَنْ أَسَاءَ وَ اقْتَرَفَ، وَ اسْتَكَانَ وَ اعْتَرَفَ.
رحم کن به کسی که بد کرده و مرتکب گناه شده و درمانده گشته و به اقرار روی آورده.
این دعاها تا «وَ اغْفِرْهَا یَا کَرِیمُ» همان دعایی است که در کتاب «مزار قدیم» در اعمال صحن مسجد سَهْله در مقام امام زین‌العابدین(علیه‌السلام) نقل‌شده
