کیفیت زیارت حضرت رسول خدا(ص) در مدینه
امّا کیفیت زیارت رسول خدا(صلیاللهعلیهوآله) چنین است: هرگاه به مدینه پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) وارد شدی، برای زیارت غسل کن، چون خواستی وارد مسجد آن حضرت شوی کنار در مسجد بایست و «اذن دخول» اوّل را که در صفحات پیش گذشت بخوان و از در جبرییل وارد شو و پای راست را وقت ورود مقدّم بدار، سپس «صد مرتبه» «اللّٰهُ أَکْبَرُ» بگو، آنگاه دو رکعت [نماز به نیت] «نماز تحیت» مسجد بخوان و به سوی حجرۀ شریفه برو و بر آن دست بگذار و آن را ببوس و بگو:
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نَبِيَّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِاللّٰهِ
سلام بر تو ای فرستاده خدا، سلام بر تو ای پیامبر خدا، سلام بر تو ای محمّد بن عبدالله
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خاتَمَ النَّبِيِّينَ، أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ الرِّسالَةَ، وَأَقَمْتَ الصَّلَاةَ، وَآتَيْتَ الزَّكَاةَ
سلام بر تو ای خاتم پیامبران، شهادت می‌دهم که تو پیام‌های خود را رساندی و نماز را بپا داشتی و زکات را پرداختی
وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَعَبَدْتَ اللّٰهَ مُخْلِصاً حَتَّىٰ أَتاكَ الْيَقِينُ، فَصَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْكَ وَرَحْمَتُهُ وَعَلَىٰ أَهْلِ بَيْتِكَ الطَّاهِرِينَ.
و به معروف امر نموده و از منکر نهی کردی و خدا را خالصانه عبادت کردی تا مرگ به سویت آمد، درودهای خدا و رحمتش بر تو و اهل‌بیت پاکیزه‌ات.
پس رو به قبله نزد ستون جلو که از جانب راست قبر است بایست، به‌طوری‌که دوش چپ به جانب قبر و دوش راست به جانب منبر که جایگاه سر رسول خدا(صلیاللهعلیهوآله) است قرار گیرد و بگو:
أَشْهَدُ أَنْ لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَاشَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ
گواهی می‌دهم که معبودی جز خدا نیست، یگانه و بی‌شریک است و گواهی می‌دهم که محمّد بنده و فرستاده اوست
وَأَشْهَدُ أَنَّكَ رَسُولُ اللّٰهِ، وَأَنَّكَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللّٰهِ
و گواهی می‌دهم که تو رسول خدایی و اینکه تویی محمّد بن عبدالله
وَأَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسالاتِ رَبِّكَ وَنَصَحْتَ لِأُمَّتِكَ، وَجاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللّٰهِ
و گواهی می‌دهم که تو پیام‌های پروردگارت را به مردم رساندی و برای امّتت خیرخواهی کردی و در راه خدا جهاد کردی
وَعَبَدْتَ اللّٰهَ حَتّىٰ أَتاكَ الْيَقِينُ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ
با حکمت و موعظه و حسنه و خدا را عبادت نمودی تا مرگ به سویت آمد
وَأَدَّيْتَ الَّذِي عَلَيْكَ مِنَ الْحَقِّ، وَأَنَّكَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِينَ
و آنچه از حق بر عهده‌ات بود ادا کردی و نسبت به مردم مؤمن مهربان
وَغَلُظْتَ عَلَى الْكافِرِينَ، فَبَلَّغَ اللّٰهُ بِكَ أَفْضَلَ شَرَفِ مَحَلِّ الْمُكَرَّمِينَ
و بر کافران سخت‌گیر بودی، پس خدا تو را به برترین شرف مقام گرامی داشتگان برساند
الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي اسْتَنْقَذَنا بِكَ مِنْ الشِّرْكِ وَالضَّلالَةِ؛
خدا را سپاس که ما را به وسیله تو، از شرک و گمراهی رهانید؛
اللّٰهُمَّ فَاجْعَلْ صَلَوَاتِكَ وَصَلَوَاتِ مَلائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ، وَأَنْبِيائِكَ الْمُرْسَلِينَ، وَعِبادِكَ الصَّالِحِينَ،
خدایا قرار ده، درودهایت و درودهای فرشتگان مقرّبت و پیامبران مرسلت و بندگان شایسته‌ات
وَأَهْلِ السَّمَاواتِ وَالْأَرَضِينَ، وَمَنْ سَبَّحَ لَكَ يَا رَبَّ الْعالَمِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ
و اهل آسمان‌ها و زمین‌ها و هرکه برایت تسبیح می‌گفته ای پروردگار جهانیان از گذشتگان و آیندگان
عَلَىٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ وَنَبِيِّكَ وَأَمِينِكَ وَنَجِيِّكَ وَحَبِيبِكَ وَصَفِيِّكَ وَخاصَّتِكَ وَصَفْوَتِكَ وَخِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ؛
بر محمّد بنده و رسول و پیامبرت و امین و محرم راز و محبوبت و دوست خالص و ویژه و برگزیده‌ات و انتخاب‌شده تو از میان آفریده‌هایت
اللّٰهُمَّ أَعْطِهِ الدَّرَجَةَ الرَّفِيعَةَ، وَآتِهِ الْوَسِيلَةَ مِنَ الْجَنَّةِ، وَابْعَثْهُ مَقاماً مَحْمُوداً يَغْبِطُهُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَالْآخِرُونَ
خدایا او را درجه بلند عطا کن و او را از بهشت وسیله عنایت فرما و او را به مقام پسندیده‌ای برانگیز که گذشتگان و آیندگان به او رشک برند
اللّٰهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ: ﴿وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جٰاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّٰهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّٰهَ تَوّٰاباً رَحِيماً﴾
خدایا تو فرمودی: «اگر آنان هنگامی که [با ارتکاب گناه و رفت‌وآمد با طاغوت] به خود ستم کردند نزد تو می‌آمدند و از خداوند درخواست آمرزش می‌کردند و پیامبر هم برای آنان خواستار آمرزش می‌شد مسلّماً خداوند را بسیار توبه‌پذیر و مهربان می‌یافتند»
وَإِنِّي أَتَيْتُكَ مُسْتَغْفِراً تَائِباً مِنْ ذُنُوبِي، وَ إِنِّي أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى اللّٰهِ رَبِّي وَرَبِّكَ لِيَغْفِرَ لِي ذُنُوبِي.
و من هم اکنون آمرزش‌خواه و توبه‌کننده به نزد تو آمدم و به وسیله تو رو به سوی خدا، پروردگارم و پروردگار تو می‌کنم تا گناهانم را بیامرزد.
و اگر تو را حاجتی باشد، قبر مطهّر را پشت کتف خود قرار ده و رو به جانب قبله کن و دست‌ها را به سوی خدا بردار و حاجت خویش را بخواه که سزاوار است برآورده شود، ان‌شاء‌الله تعالی. ابن قولَوَیه به سند معتبر از محمّد بن مسعود روایت کرده که گفت: دیدم امام صادق(علیه‌السلام) نزد قبر رسول خدا(صلیاللهعلیهوآله) آمد و دست مبارک را بر قبر گذاشت و گفت:
أَسْأَلُ اللّٰهَ الَّذِي اجْتَبَاكَ وَاخْتَارَكَ وَهَدَاكَ وَهَدىٰ بِكَ أَنْ يُصَلِّيَ عَلَيْكَ.
از خدا که تو را برگزید و انتخاب کرد و هدایتت نمود و مردم را به وسیله تو هدایت کرد، می‌خواهم که بر تو درود فرستد.
پس فرمود:
﴿إِنَّ اللّٰهَ وَ مَلاٰئِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً﴾.
همانا خداوند و فرشتگانش بر پیامبر رحمت و درود می‌فرستند، ای مؤمنان! بر او درود بفرستید و آن‌گونه که سزاوار است تسلیم [او] باشید.
