خطبه در بیان وضع خود پس از هجرت پیامبر(صلى الله علیه وآله) و ملحق شدن به آن حضرت
وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است
وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ از سخنان آن حضرت است
از سخنان آن حضرت است
اقْتَصَّ فيهِ ذِكْرَ ما كانَ مِنْهُ بَعْدَ هِجْرَةِ النَّبِىِّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ثُمَّ لَحاقِهِ بِهِ
در این سخن وضع خود را پس از هجرت پیامبر صلّی اللّه علیه وآله و ملحق شدن به آن حضرت بیان می کند
فَجَعَلْتُ اَتْبَعُ مَأْخَذَ رَسُولِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، فَاَطَاُ ذِكْرَهُ
خود را در مسیری قرار دادم که رسول خدا صلّی اللّه علیه وآله رفته بود، همه جا گام به یاد او می نهادم
حَتَّى انْتَهَيْتُ اِلَى الْعَرَجِ. - فى كَلام طَويل.-
تا به منطقه عَرَج رسیدم. ] این سخن از یک کلام طولانی گرفته شده. [
- قَوْلُهُ عَلَيْهِ السَّلامُ: «فَاَطَاُ ذِكْرَهُ» مِنَ الْكَلامِ الَّذى رُمِىَ بِهِ اِلى غايَتَىِ الاْيجازِ
کلام آن حضرت: «فَأطَاُ ذِکرَه» سخنی است در نهایت اختصار و
وَالْفَصاحَةِ. اَرادَ اَنّى كُنْتُ اُعْطى خَبَرَهُ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ مِنْ بَدْءِ خُرُوجى اِلى اَنِ
فصاحت. منظور حضرت این است که من از ابتدای بیرون شدنم از مکه تا رسیدن به منطقه عرج از آن حضرت
انْتَهَيْتُ اِلى هذَا الْمَوْضِع ِ. فَكَنى عَنْ ذلِكَ بِهذِهِ الْكِنايَةِ الْعَجيبَةِ.-
صلّی اللّه علیه وآله خبر می گرفتم. و از آن معنی با این کنایه شگفت یاد کرده است.[
