نامه به عبداللّه بن عباس، وقتى که او را در بصره به جاى خود قرار داد
وَ مِنْ وَصِيَّة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از سفارشات آن حضرت است
وَ مِنْ وَصِيَّة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ از سفارشات آن حضرت است
از سفارشات آن حضرت است
لِعَبْدِ اللّهِ بْنِ الْعَبّاسِ، عِنْدَ اسْتِخْلافِهِ اِيّاهُ عَلَى الْبَصْرَةِ
به عبداللّه بن عباس، وقتی که او را در بصره به جای خود قرار داد
سَعِ النّاسَ بِوَجْهِكَ وَ مَجْلِسِكَ وَ حُكْمِكَ، وَ اِيّاكَ وَ الْغَضَبَ،
دربرخورد با مردم و در نشستن با ایشان و داوری میان آنان گشاده رو باش، از خشم حذر کن،
فَاِنَّهُ طَيْرَةٌ مِنَ الشَّيْطانِ. وَ اعْلَمْ اَنَّ ما قَرَّبَكَ مِنَ اللّهِ يُباعِدُكَ مِنَ
که آن سبکسری و انگیزه شیطانی است. آگاه باش آنچه تو را به خدا نزدیک کند از آتش جهنّم
النّارِ، وَ ما باعَدَكَ مِنَ اللّهِ يُقَرِّبُكَ مِنَ النّارِ.
دور می نماید، و آنچه تو را از خدا دور کند به آتش نزدیک خواهد نمود.
