اعمال مخصوص شب ها و روزهای ماه رجب

دوم - اعمال مخصوص شب ها و روزهای ماه رجب: شب اوّل ماه: انجام اعمالى در این شب با ارزش، مورد سفارش است: اوّل: از رسول خدا (صلى الله علیه وآله) نقل شده است که به هنگام رؤیت هلال ماه رجب، این دعا را مى خواند:

اَللّـٰهُمَّ اَهِلَّهُ عَلَیْنٰا بِالْأَمْنِ وَالْإیمٰانِ، وَالسَّلاٰمَةِ وَالْإِسْلاٰمِ، رَبّى وَرَبُّکَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ.

خدایا ما را با امنیّت و ایمان و سلامتى و اسلام در این ماه داخل کن، پروردگار من و تو (اى ماه رجب) خداوند عزیز و گرامى است.

و همچنین از آن حضرت نقل شده است که وقتى هلال ماه رجب را مى دید، مى فرمود:

اَللّـٰهُمَّ بٰارِکْ لَنٰا فى رَجَبٍ وَشَعْبانَ، وَبَلِّغْنٰا شَهْرَ رَمَضٰانَ،

خدایا ماه رجب و شعبان را بر ما مبارک گردان و ما را به ماه رمضان برسان،

وَاَعِنّٰا عَلَى الصِّیٰامِ وَالْقِیٰامِ، وَحِفْظِ اللِّسٰانِ، وَغَضِّ الْبَصَرِ، وَلاٰ تَجْعَلْ حَظَّنٰا مِنْهُ الْجُوعَ وَالْعَطَشَ.

و بر روزه و شب زنده دارى و حفظ زبان و چشم پوشى یارى ده، و بهره ما را از این ماه گرسنگى و تشنگى قرار مده.

دوم: غسل کردن. مرحوم «سیّد بن طاووس» مى گوید در کتب «عبادات» روایتى از رسول خدا (صلى الله علیه وآله) یافتم که آن حضرت فرمود: «هر کس درک کند ماه رجب را و در اوّل، وسط و آخر آن، غسل کند; همانند روزى که از مادر متولّد شده، از گناهان خارج گردد (و پاک شود)».

سوم: زیارت امام حسین (علیه السلام) در این شب فضیلت بسیار دارد. چهارم: بعد از نماز مغرب، بیست رکعت نماز بخواند (هر دو رکعت به یک سلام) و در هر رکعت یک بار سوره «حمد» و یک بار سوره «توحید» بخواند; رسول خدا (صلى الله علیه وآله) در پاداش این عمل فرمود: هر کس چنین کند، به خدا سوگند! خودش، خانواده اش، مالش و فرزندانش محفوظ بمانند و از عذاب قبر پناه داده شود... و در قیامت به سرعت از صراط بگذرد. پنجم: بعد از نماز عشا، دو رکعت نماز بجا آورد، در رکعت اوّل «حمد» و «الم نشرح» را یک مرتبه و سوره «قل هو اللّه احد» را سه مرتبه بخواند و در رکعت دوم، سوره هاى «حمد»، «اَلَم نشرح»، «قل هو اللّه احد» و «معوّذتین» (سوره هاى ناس و فلق) را یکبار بخواند و پس از سلام سى مرتبه بگوید: «لا اله الاّ اللّه» و سى مرتبه «صلوات» بفرستد. رسول خدا (صلى الله علیه وآله) فرمود: کسى که این عمل را انجام دهد، خداوند گناهانش را مى آمرزد و از گناه پاک مى شود. ششم: سى رکعت نماز بخواند، (هر دو رکعت به یک سلام) در هر رکعت یک مرتبه «حمد» و یک مرتبه «قل یا ایّها الکافرون» و سه مرتبه «قل هو اللّه احد» را بخواند; در روایتى رسول خدا (صلى الله علیه وآله) فرمود: هر مرد و زن مؤمنى چنین کند، خداوند تمام گناهان کوچک و بزرگ وى را مى آمرزد و تا سال بعد، خداوند نامش را در فهرست «نمازگزاران» مى نویسد و از نفاق پاک مى شود. هفتم: احیاى شب اوّل ماه: «شیخ طوسى» در «مصباح المتهجّد» از امام صادق (علیه السلام) از جدّش از امیر مؤمنان على (علیه السلام) نقل کرده است که آن حضرت دوست داشت که در چهار شب از شبهاى سال، فارغ از هر چیز، به عبادت بپردازد: شب اوّل ماه رجب، شب نیمه شعبان، شب عید فطر و شب عید قربان. در حدیثى دیگر، از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است که: «تا مى توانى بر احیاى شب هاى عید فطر، عید قربان و... شب اوّل رجب مراقبت کن». هشتم: خواندن دعایى که از امام جواد (علیه السلام) نقل شده است که فرمود: مستحب است انسان، در شب اوّل رجب، با این کلمات، دعا کند:

اَللّـٰهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاَنَّکَ مَلیکٌ، وَاَنَّکَ عَلىٰ کُلِّ شَىْءٍ مُقْتَدِرٌ، وَاَنَّکَ مٰا تَشٰآءُ مِنْ أَمْرٍ یَکُونَ،

خدایا از تو مى خواهم به خاطر اینکه فرمانروایى و بر هر چیز توانایى، و آنچه بخواهى انجام مى شود،

اَللّـٰهُمَّ اِنّى اَتَوَجَّهُ اِلَیْکَ بِنَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ نَبِىِّ الرَّحْمَةِ، صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ،

خدایا به تو رو مى کنم، به واسطه پیامبرت محمّد، پیامبر رحمت ـ که درود خدا بر او و خاندانش باد ـ

یٰا مُحَمَّدُ یٰا رَسُولَ اللهِ، اِنّى اَتَوَجَّهُ بِکَ اِلَى اللهِ رَبِّکَ وَرَبِّى لِیُنْجِحَ بِکَ طَلِبَتى،

اى محمّد، اى رسول خدا، به واسطه تو به خدایى که پروردگار تو و من است رو مى کنم، تا به واسطه تو به خواسته ام برسم،

اَللّـٰهُمَّ بِنَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ وَالْأَئِمَّةِ مِنْ اَهْلِ بَیْتِهِ، صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ، اَنْجِحْ طَلِبَتى.

خدایا به حق پیامبرت محمّد و امامان از خاندانش ـ که درود خدا بر او و بر آنان باد ـ خواسته ام را اجابت کن.

آنگاه حاجت خود را از خداوند بخواهد. نهم: از حضرت موسى بن جعفر (علیه السلام) نقل شده که (در شب اوّل ماه رجب) بعد از فراغ از نماز شب، در حال سجده مى گفت:

لَکَ الْمَحْمَدَةُ اِنْ اَطَعْتُکَ، وَلَکَ الْحُجَّةُ اِنْ عَصَیْتُکَ، لاٰ صُنْعَ لى وَلاٰ لِغَیْرى فى اِحْسٰانٍ اِلّٰا بِکَ،

ستایش از آنِ توست اگر اطاعتت کنم، و دلیل و حجّت از آنِ توست اگر مخالفتت کنم، و در احسان و نیکى جز به کمک تو کارى از دست من و غیر من ساخته نیست،

یٰا کٰائِناً قَبْلَ کُلِّ شَىْءٍ، وَیٰا مُکَوِّنَ کُلِّ شَىْءٍ، اِنَّکَ عَلىٰ کُلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ،

اى که قبل از هر چیز بوده و همه چیز را به وجود آوردى، به یقین تو بر هر چیز توانایى،

اَللّـٰهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِکَ مِنَ الْعَدیلَةِ عِنْدَ الْمَوْتِ، وَمِنْ شَرِّ الْمَرْجِعِ فِى الْقُبُورِ، وَمِنَ النَّدٰامَةِ یَوْمَ الْآزِفَةِ،

خدایا از خروج از حق در هنگام مردن و از بازگشت بد به گور و از پشیمانى روز قیامت به تو پناه مى برم،

فَاَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ،

پس از تو مى خواهم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،

وَاَنْ تَجْعَلَ عَیْشى عیشَةً نَقِیَّةً، وَمِیتَتى میتَةً سَوِیَّةً، وَمُنْقَلَبى مُنْقَلَباً کَریماً، غَیْرَ مُخْزٍ وَلاٰ فٰاضِحٍ،

و زندگانیم را پاکیزه و مرگم را آسان و بازگشتم را کریمانه و بدون خوارى و رسوایى قرار دهى،

اَللّـٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الْأَئِمَّةِ، یَنٰابیعِ الْحِکْمَةِ، وَاُولِى النِّعْمَةِ، وَمَعٰادِنِ الْعِصْمَةِ،

خدایا بر محمّد و خاندانش درود فرست، همان امامانى که سرچشمه هاى دانش و صاحبان نعمت و گنجینه هاى عصمتند،

وَاْعصِمْنى بِهِمْ مِنْ کُلِّ سُوءٍ، وَلاٰ تَاْخُذْنى عَلىٰ غِرَّةٍ وَلاٰ عَلىٰ غَفْلَةٍ،

و مرا به واسطه ایشان از هر بدى حفظ کن، و بر غرور و بى خبرى مؤاخذه نکن،

وَلاٰ تَجْعَلْ عَوٰاقِبَ اَعْمٰالى حَسْرَةً، وَارْضَ عَنّى، فَاِنَّ مَغْفِرَتَکَ لِلظّٰالِمینَ وَاَنـَا مِنَ الظّٰالِمینَ،

و سرانجام کارم را افسوس و پشیمانى قرار مده، و از من راضى باش، چرا که آمرزش تو از آنِ گنهکاران است و من از گنهکارانم،

اَللّـٰهُمَّ اغْفِرْ لى مٰا لاٰ یَضُرُّکَ، و اَعْطِنى مٰا لاٰ یَنْقُصُکَ، فَاِنَّکَ الْوَسیعُ رَحْمَتُهُ، اَلْبَدیعُ حِکْمَتُهُ،

خدایا آنچه زیانى را به تو نرساند از من بیامرز و آنچه از تو نکاهد به من عطا کن، چرا که رحمت تو وسیع و دانشت به روز است،

وَاَعْطِنِى السَّعَةَ وَالدَّعَةَ، وَالْأَمْنَ وَالصِّحَّةَ، وَالْبُخُوعَ وَالْقُنُوعَ، وَالشُّکْرَ وَالْمُعٰافٰاةَ،

و به من وسعت و آسایش و امنیّت و سلامتى و فروتنى و قناعت و شکر و گذشت

وَالتَّقْوى وَالصَّبْرَ، وَالصِّدْقَ عَلَیْکَ وَعَلىٰ اَوْلِیٰآئِکَ، وَالْیُسْرَ وَالشُّکْرَ،

و پرهیزکارى و صبر و راستگویى نسبت به تو و اولیایت و آسایش و شکر عطا کن،

وَاعْمُمْ بِذٰلِکَ یٰا رَبِّ اَهْلى وَوُلْدى وَاِخْوٰانى فیکَ،

اى پروردگار من شریک کن در این امور خانواده و فرزندان و برادران دینیم

وَمَنْ اَحْبَبْتُ وَاَحَبَّنى، وَوَلَدْتُ وَوَلَدَنى، مِنَ الْمُسْلِمینَ وَالْمُؤْمِنینَ یٰا رَبَّ الْعٰالَمینَ.

و آنان که دوستشان دارم و دوستم دارند و فرزندان و پدرانم، از مسلمانان و مؤمنان را، اى پروردگار جهانیان.

در حدیث آمده است که این دعا، بعد از هشت رکعت نماز شب و پیش از نماز وتر است. آنگاه سه رکعت وتر (دو رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر) را بجا مى آورى پس از سلام، در همان حالت نشسته مى خوانى:

اَلْحَمْدُ لِلهِ الَّذى لاٰ تَنْفَدُ خَزٰآئِنُهُ، وَلاٰ یَخٰافُ آمِنُهُ،

حمد و سپاس از آنِ خداوندى است که گنجهایش پایان نپذیرد و پناه آورنده اش ایمن باشد،

رَبِّ اِنِ ارْتَکَبْتُ الْمَعٰاصِىَ فَذٰلِکَ ثِقَةٌ مِنّى بِکَرَمِکَ،

اى پروردگار من، اگر مرتکب گناهان شدم به خاطر اطمینانم به کرم توست،

اِنَّکَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبٰادِکَ، وَتَعْفُو عَنْ سَیِّئٰاتِهِمْ، وَتَغْفِرُ الزَّلَلَ، وَاِنَّکَ مُجیبٌ لِدٰاعیکَ وَمِنْهُ قَریبٌ،

چرا که توبه بندگانت را مى پذیرى و گناهانشان را مى بخشى، و لغزش هایشان را مى آمرزى، و تو به یقین درخواست کننده ات را پاسخ گویى و به او نزدیکى،

وَاَنـَا تٰائِبٌ اِلَیْکَ مِنَ الْخَطٰایٰا، وَرٰاغِبٌ اِلَیْکَ فى تَوْفیرِ حَظّى مِنَ الْعَطٰایٰا، یٰا خٰالِقَ الْبَرٰایٰا،

و من از خطاهایم به درگاهت بازگشته و فزونى بهره ام از عطاهایت را خواهانم، اى آفریدگار مخلوقات،

یٰا مُنْقِذى مِنْ کُلِّ شَدیدَةٍ، یٰا مُجیرى مِنْ کُلِّ مَحْذُورٍ، وَفِّرْ عَلَىَّ السُّرُورَ، وَاکْفِنى شَرَّ عَوٰاقِبِ الْأُمُورِ،

اى نجات دهنده ام از سختى ها، اى پناهم از هر خطر، شادمانیم را فراوان کن، و از عاقبت هاى بد کارهایم مرا حفظ کن،

فَاَنْتَ اللهُ عَلىٰ نَعْمٰآئِکَ وَجَزیلِ عَطـٰآئِکَ مَشْکُـورٌ، وَلِکُلِّ خَیْرٍ مَذْخُـورٌ.

پس تویى خدایى که نعمتها و فراوانى بخششهایت در خور ستایش و براى هر کار خیرى ذخیره شده است.

روز اول ماه: این روز نیز اعمالى دارد: ١ـ روزه گرفتن؛ در روایتى از امام رضا (علیه السلام) پاداشهاى مهمّى براى روزه اوّل ماه رجب ذکر شده است. در روایتى دیگر، امام باقر (علیه السلام) روز اوّل ماه رجب را، روز سوار شدن حضرت نوح بر کشتى بیان کرده و فرمود: «هنگامى که نوح در این روز، سوار کشتى شد، به همه کسانى که با او بودند دستور داد روزه بگیرند؛ و هر کس این روز را روزه بگیرد، آتش دوزخ به فاصله یک سال راه، از او دور گردد». ۲ـ غسل کردن. ۳ـ زیارت امام حسین (علیه السلام)؛ «شیخ طوسى» روایتى را از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده است که آن حضرت فرمود: «هر کس امام حسین (علیه السلام) را در روز اوّل ماه رجب زیارت کند، به یقین خداوند او را مى آمرزد». ۴ـ خواندن نماز حضرت سلمان؛ این نماز را که رسول گرامى اسلام (صلى الله علیه وآله) به وى آموخت، به این نحو است: ده رکعت نماز بجا مى آورى (هر دو رکعت به یک سلام) و در هر رکعت، یک مرتبه «حمد»، سه مرتبه «توحید» و سه مرتبه «قل یا ایّها الکافرون» را مى خوانى و بعد از سلامِ نماز، دستها را بلند مى کنى و مى گویى:

لاٰ إلـٰهَ اِلَّا اللهُ، وَحْدَهُ لاٰ شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ، یُحْیى وَیُمیتُ، حَىٌّ لاٰ یَمُوتُ، وَهُوَ بِیَدِهِ الْخَیْرُ، وَهُوَ عَلىٰ کُلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ،

معبودى نیست جز خداى یگانه که شریکى ندارد، فرمانروایى و ستایش از آنِ اوست، زنده کرده و مى میراند، و اوست زنده اى که هرگز نمیرد، و نیکى ها به دست اوست و او بر هر چیز تواناست،

اَللّـٰهُمَّ لاٰ مٰانِعَ لِمٰا اَعْطَیْتَ، وَلاٰ مُعْطِىَ لِمٰا مَنَعْتَ، وَلاٰ یَنْفَـعُ ذَا الْجَـدِّ مِنْـکَ الْجَـدُّ.

خدایا آنچه تو عطا کنى کسى را توانایى منعش نباشد و آنچه تو منع کنى کسى را توانایى عطایش نباشد، و تلاش غنىّ (بدون عمل) از تو بى نیازش نکند.

آنگاه دست ها را بر روى صورت خود مى کشى. در روز نیمه ماه نیز ده رکعت نماز به همین نحو انجام مى دهى و پس از هر دو رکعت، آن دعا را مى خوانى ولى پس از جمله «وَ هُوَ عَلىٰ کُلِّ شَىْءٍ قَدیر» این جملات را اضافه مى کنى:

اِلٰهاً وٰاحِداً اَحَداً فَرْداً صَمَداً، لَمْ یَتَّخِذْ صٰاحِبَةً وَلاٰ وَلَداً.

معبود یگانه یکتاى تنهاى بى نیازى که همسر و فرزندى اختیار نکرده است.

آنگاه دستها را به صورت مى کشى. و در روز آخر ماه رجب نیز، ده رکعت نماز را به همان نحو، انجام مى دهى و پس از سلام نماز، آن دعا را مى خوانى، ولى پس از جمله «وَ هُوَ عَلىٰ کُلِّ شَىْءٍ قَدیر» مى گویى:

وَصَلَّى اللهُ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّٰاهِرینَ، وَلاٰ حَوْلَ وَلاٰ قُوَّةَ اِلّٰا بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ.

و درود خدا بر محمّد و خاندان پاکش و توان و نیرویى جز براى خداوند بلندمرتبه با عظمت نیست.

آنگاه دست ها را بر صورت خود مى کشى و حاجتت را مى طلبى که به اجابت مى رسد. پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) به سلمان فرمود: «هر مرد و زن مؤمنى که این سى رکعت نماز را بجا آورد، خداوند گناهانش را بیامرزد و پاداش کسى که تمام آن ماه را روزه گرفته، به وى عنایت کند و از آتش دوزخ نجات دهد، و این به منزله ورقه عبور از صراط است». سلمان مى گوید: «پس از شنیدن این حدیث از رسول خدا (صلى الله علیه وآله) با حالت گریه به سجده افتادم و شکر الهى را بجا آوردم».

۵ـ نماز دیگرى از حضرت سلمان (رحمه الله)، این نماز نیز ده رکعت است (هر دو رکعت به یک سلام) که در روز اوّل ماه رجب خوانده مى شود: در هر رکعت یک مرتبه «حمد» و سه مرتبه «توحید». رسول گرامى اسلام (صلى الله علیه وآله) درباره پاداش این نماز به سلمان نکته هایى را فرمود، از جمله، بخشش گناهان، محفوظ ماندن از وحشت قبر و عذاب روز قیامت و دور ماندن از برخى از بیمارى ها.

شب سیزدهم ماه: امام صادق (علیه السلام) فرمود: «خداوند به این امّت سه ماه ارزشمند عطا کرد، که به امّت هاى قبل نداده بود و آن ماهها، رجب، شعبان و ماه رمضان است و سه شب نیز به این امّت عنایت کرد که به امّت هاى پیشین نداده بود و آن شب هاى سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه است و همچنین سه سوره (بافضیلت و پرمحتوا) به این امّت عطا کرد که به امّت هاى سابق نداده بود و آن سوره هاى «یس»، «مُلک» و «توحید» است، از این رو هر کس که میان این سه فضیلت جمع کند، میان بهترین عطاهاى این امّت جمع کرده است». از امام (علیه السلام) سؤال شد: «چگونه مى توان میان آنها جمع کرد؟» فرمود: «در لیالى بیض (سه شب مزبور) در این سه ماه نماز بخواند; به این نحو که «در شب سیزدهم، دو رکعت نماز بگزارد و در هر رکعتى پس از سوره «حمد» این سه سوره (یس، ملک و توحید) را بخواند، و در شب چهاردهم، چهار رکعت نماز بگزارد (هر دو رکعت به یک سلام) و در هر رکعتى «حمد» و «یس» و «ملک» و «توحید» را بخواند و در شب پانزدهم، شش رکعت نماز بگزارد (هر دو رکعت به یک سلام) و همان سوره ها را در هر رکعت بخواند». امام (علیه السلام) در فضیلت این نمازها فرمود: «هر کس چنین کند فضیلت این سه ماه را به دست آورده و خداوند همه گناهانش را - جز شرک - مى آمرزد».

روز سیزدهم ماه: روز سیزدهم ماه رجب مصادف با ولادت امیرالمؤمنین على(علیه السلام) است و اوّلین روز از ایّام البیض است. روزه گرفتن در این روز، و دو روز بعد، ثواب فراوانى دارد. و هر کس که بخواهد عمل «امّ داوود» را بجا آورد باید این روز را روزه بگیرد.

روز چهاردهم ماه: روزه گرفتن در این روز پاداش فراوانى دارد. در روایتى از رسول خدا (صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: «هرکس که روز چهاردهم ماه رجب را روزه بگیرد، خداوند پاداشى به وى عنایت کند که نه چشمى دیده و نه گوشى شنیده و نه بر قلبى خطور کرده باشد!...».

شب نیمه ماه: این شب، شب ارزشمندى است که چند عمل در آن وارد شده است:

اوّل: غسل. دوم: احیاى آن شب به عبادت که فضیلت بسیار دارد. سوم: زیارت امام حسین (علیه السلام) که زیارت آن حضرت در شب و روز نیمه رجب مورد تأکید قرار گرفته است. چهارم: شش رکعت نماز بگذارد (هر دو رکعت با یک سلام) و در هر رکعتى «حمد» و «یس» و «ملک» و «توحید» را بخواند . پنجم: بجا آوردن سى رکعت نماز، که در هر رکعت یک مرتبه «حمد» و ده مرتبه سوره «توحید» را بخواند، در روایتى از رسول خدا (صلى الله علیه وآله)پاداش فراوانى براى این نماز ذکر شده است. ششم: دوازده رکعت نماز (هر دو رکعت به یک سلام) و در هر رکعت یک بار «حمد» و یک بار «سوره» را مى خوانى و پس از پایان نمازها هر یک از سوره هاى «حمد»، «فلق»، «ناس»، «توحید» و «آیة الکرسى» و همچنین سوره «قدر» را چهار مرتبه مى خوانى و پس از آن، چهار مرتبه مى گویى: سُبْحانَ اللهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَلاَ اِلهَ إِلاَّ اللهُ وَاللهُ اَکْبَر. سپس مى گویى: أللّهُ أللّهُ رَبِّی، لا أُشْرِکُ بِهِ شَیْئاً، ما شاءَ اللهُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ. این نماز را «سیّد» در «اقبال» از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده است.

روز نیمه رجب: روز مبارکى که در آن چند عمل وارد شده است: ١ـ غسل کردن. ۲ـ زیارت امام حسین (علیه السلام)؛ در روایتى از محمّد بن ابى نصر نقل شده است که از امام رضا (علیه السلام) سؤال کردم: «در چه ماهى زیارت امام حسین (علیه السلام) بهتر است؟» فرمود: «در نیمه رجب و نیمه شعبان». ۳ـ بجا آوردن نماز جناب سلمان . ۴ـ چهار رکعت نماز بگزارد (هر دو رکعت به یک سلام) و پس از سلام دستهاى خود را بگشاید و بگوید:

اَللّـٰهُمَّ یٰا مُذِلَّ کُلِّ جَبّٰارٍ، وَیٰا مُعِزَّ الْمُؤْمِنینَ، اَنْتَ کَهْفى حینَ تُعْیینِى الْمَذٰاهِبُ،

اى خدا، اى خوارکننده ستمگران، و اى عزّت بخش مؤمنان، تویى پناهم به هنگام درماندگى،

وَاَنْتَ بٰارِئُ خَلْقى رَحْمَةً بى، وَقَدْ کُنْتَ عَنْ خَلْقى غَنِیّاً، وَلَوْلاٰ رَحْمَتُکَ لَکُنْتُ مِنَ الْهٰالِکینَ،

و تویى آفریننده من از روى رحمت، در حالى که نیازى به خلقتِ من نداشتى، و اگر نبود رحمت تو به یقین نابود مى شدم،

وَاَنْتَ مُؤَیِّدى بِالنَّصْرِ عَلىٰ اَعْدٰآئى، وَلَوْلاٰ نَصْرُکَ اِیّٰاىَ لَکُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحینَ،

و تویى یاورم در برابر دشمنان، و اگر یاریت نبود به یقین از رسواشدگان بودم،

یٰا مُرْسِلَ الرَّحْمَةِ مِنْ مَعٰادِنِهٰا، وَمُنْشِئَ الْبَرَکَةِ مِنْ مَوٰاضِعِهٰا،

اى فرو فرستنده رحمت از معادن آن، و پدیدآورنده برکت از جایگاه آن،

یٰا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالشُّمُوخِ وَالرَّفْعَةِ، فَاَوْلِیٰآؤُهُ بِعِزِّهِ یَتَعَزَّزُونَ،

اى کسى که خود را به سربلندى و بلندمرتبگى مخصوص ساخته، پس دوستانش به عزّت او سرافراز گردند،

وَیٰا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوکُ نیرَ الْمَذَلَّةِ عَلىٰ اَعْنٰاقِهِمْ، فَهُمْ مِنْ سَطَوٰاتِهِ خٰآئِفُونَ،

و اى کسى که پادشاهان در برابرش یوغ ذلّت به گردن نهاده، و از اقتدار او بیمناکند،

اَسئَلُکَ بِکَیْنُونِیَّتِکَ الَّتِى اشْتَقَقْتَهٰا مِنْ کِبْرِیٰآئِکَ، وَاَسئَلُکَ بِکِبْرِیٰآئِکَ الَّتِى اشْتَقَقْتَهٰا مِنْ عِزَّتِکَ،

از تو مى خواهم به حق بودنت که از عظمتت برگرفته اى، و از تو مى خواهم به حق عظمتت که از عزّتت برگرفته اى،

وَاَسئَلُکَ بِعِزَّتِکَ الَّتِى اسْتَوَیْتَ بِهٰا عَلىٰ عَرْشِکَ، فَخَلَقْتَ بِهٰا جَمیعَ خَلْقِکَ فَهُمْ لَکَ مُذْعِنُونَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیْتِهِ.

و از تو مى خواهم به حق عزّتت که به وسیله آن بر عرشت مستولى گشته اى، و به واسطه آن تمامى مخلوقاتت را آفریده اى، پس همه به خداوندیت اقرار دارند، (از تو مى خواهم) که بر محمّد و خاندانش درود فرستى.

امام صادق (علیه السلام) از امیر مؤمنان على (علیه السلام) نقل کرده است که: هر غمزده و اندوهگینى این دعا را بخواند، خداوند متعال اندوه و غم او را برطرف مى سازد.