اول و دوم

فصل ششم اعمال سحرگاهان.. براى این موضوع آداب و دعاهاى زیاد وارد شده که از آن جمله، این امور است: ١ـ امام صادق (علیه السلام) فرمود: وقتى کسى از شما از خواب برمى خیزد، بگوید:

هنگامى که این جمله ها را بگوید، خداوند مى فرماید: بنده من راست گفت و شکر مرا به جاى آورده است. ۲ـ یکى از یاران خاصّ امام صادق (علیه السلام) مى گوید: هنگامى که امام (علیه السلام) در پایان شب برمى خاست (به یاد قیامت و رستاخیز مى افتاد و) صدایش را بلند مى کرد ـ به گونه اى که اهل خانه بشنوند ـ و مى گفت:

سُبْحٰانَ رَبِّ النَّبِییّنَ، وَاِلٰهِ الْمُرْسَلینَ، وَرَبِّ الْمُسْتَضْعَفینَ، وَالْحَمْدُ لِلهِ الَّذى یُحْیِى الْمَوْتىٰ، وَهُوَ عَلىٰ کُلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ.

پاک و منزّه است پروردگار پیامبران و معبود فرستادگان و پروردگار مستضعفان و حمد و سپاس از آنِ خداوندى است که مردگان را زنده کرده و بر هر چیز تواناست.

اَللّـٰهُمَّ اَعِنّى عَلىٰ هَوْلِ الْمُطَّلَعِ، وَوَسِّعْ عَلَىَّ ضیقَ الْمَضْجَعِ،

خدایا مرا بر وحشت روز قیامت یارى کن و تنگى قبرم را وسعت ده،

وَارْزُقْنى خَیْرَ مٰا قَبْلَ الْمَوْتِ، وَارْزُقْنى خَیْرَ مٰا بَعْدَ الْمَوْتِ.

و خیر و نیکى قبل و بعد از مردن را روزیم گردان.