دعاى 4

۴- از «ابوبصیر» (یکى از یاران بزرگوار امام صادق (علیه السلام)) نقل شده است که از تنگى معیشت به خدمت امام صادق (علیه السلام) شکایت کردم و از آن حضرت براى رزق،دعایى را خواستم. امام (علیه السلام) این دعا را به من تعلیم داد و از زمانى که آن را خواندم، نیازمند و محت

یٰا خَیْرَ مَدْعُوٍّ، وَیٰا خَیْرَ مَسْئُولٍ، وَیٰا اَوْسَعَ مَنْ اَعْطىٰ، وَیٰا خَیْرَ مُرْتَجىً،

اى بهترین خوانده شده و اى بهترین درخواست شده و اى وسیع تر کسى که عطا کند و اى بهترین مایه امید

اُرْزُقْنى وَاَوسِعْ عَلَىَّ مِنْ رِزْقِکَ، وَسَبِّبْ لى رِزْقاً مِنْ قِبَلِکَ، اِنَّکَ عَلىٰ کُلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ.

روزیم ده و فراخ گردان بر من از روزیت و وسیله سازى کن روزیم را از جانب خود که تو بر هر چیز توانایى.

مرحوم «شیخ طوسى» این دعا را در سجده آخرِ رکعت هشتم نافله شب نقل کرده است.