دعاى 5

۵- این دعا را امام حسین (علیه السلام) به فرزندش امام سجّاد (علیه السلام) تعلیم فرمود:

بِحَقِّ یٰـس وَالْقُرْآنِ الْحَکیمِ، وَبِحَقِّ طٰهٰ وَالْقُرْآنِ الْعَظیمِ،

به حق یاسین و قرآن حکمت آموز و به حق طه و قرآن بزرگ

یٰا مَنْ یَقْدِرُ عَلىٰ حَوٰآئِجِ السّٰآئِلینَ، یٰا مَنْ یَعْلَمُ مٰا فِى الضَّمیرِ،

اى که توانایى بر حاجات خواستاران اى که مى دانى آنچه در دلهاست

یٰا مُنَفِّسَ عَنِ الْمَکْرُوبینَ، یٰا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُومینَ، یٰا رٰاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبیرِ، یٰا رٰازِقَ الطِّفْلِ الصَّغیرِ،

اى برطرف کننده گرفتارى گرفتاران اى غمزداى اندوه غمندگان اى مهرورز پیر کهنسال اى روزى ده کودک خردسال

۵- این دعا را امام حسین (علیه السلام) به فرزندش امام سجّاد (علیه السلام) تعلیم فرمود:

(به جاى آن، حاجات خود را بگوید).