دعاى 5

۵- مرحوم کفعمى از امام صادق (علیه السلام) نقل مى کند که هنگام بیمارى، در حالى که زیر آسمان قرار مى گیرى، دست ها را بلند کن و بگو:

اَللّـٰهُمَّ اِنَّکَ عَیَّرْتَ اَقْوٰاماً فى کِتٰابِکَ، فَقُلْتَ: قُلِ ادْعُوا الَّذینَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلاٰ یَمْلِکُونَ کَشْفَ الضُّرِّ عَنْکُمْ وَلاٰ تَحْویلاً.

خدایا تو سرزنش کردى مردمى را در کتاب خود و فرمودى «بگو بخوانید آن کسانى را که به جز خدا پنداشتید که نتوانند بردارند زیان و محنت را از شما و نه آن را بگردانند»

فَیٰا مَنْ لاٰ یَمْلِکُ کَشْفَ ضُرّى وَلاٰ تَحْویلَهُ عَنّى اَحَدٌ غَیْرُهُ، صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ،

پس اى خدایى که جز تو نتواند بردارد محنتم را و نه بگرداندش آن را از من هیچ کس درود فرست بر محمّد و آلش

وَاکْشِفْ ضُرّى، وَحَوِّلْهُ اِلىٰ مَنْ یَدْعُو مَعَکَ اِلٰهاً آخَرَ، فَاِنّى اَشْهَدُ اَنْ لاٰ اِلـٰهَ غَیْرُکَ.

و برطرف کن محنتم را و بگردانش به نزد کسى که بخواند با تو معبود دیگرى را چون من گواهى دهم که معبودى جز تو نیست.