دعاى 6
۶- در روایت دیگرى از امام صادق (علیه السلام) آمده است که هر فرد باایمانى، هر بیمارى پیدا کند و بر موضوع درد خود، دست بمالد و با خلوص نیّت بگوید:
وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مٰا هُوَ شِفـٰآءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنینَ، وَلاٰ یَزیدُ الظّٰالِمینَ اِلّٰا خَسٰاراً.
«و نازل کنیم از این قرآن چیزى را که شفا و رحمت است براى مؤمنان و نیفزاید ستمکاران را جز خسران و زیان»
از آن درد عافیت یابد و مصداق این سخن در خود آیه آمده است که فرمود: «شِفٰآءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنینَ».
