دعاى 9
۹- یکى از یاران معروف امام صادق (علیه السلام) این دعاى بسیار پر محتوا را از آن حضرت نقل کرده است:
اَللّـٰهُمَّ امْلَأْ قَلْبى حُبّاً لَکَ، وَخَشْیَةً مِنْکَ، وَتَصْدیقاً وَاِیمٰاناً بِکَ،
خدایا پرکن دلم را از محبّت خود و ترس از خود و تصدیق و ایمان به خود
وَفَرَقاً مِنْکَ، وَشَوْقاً اِلَیْکَ، یٰا ذَا الْجَلاٰلِ وَالْإِکْرٰامِ،
و هراس و دهشت از خود و شوق به درگاهت اى صاحب جلالت و بزرگوارى
اَللّـٰهُمَّ حَبِّبْ اِلَىَّ لِقٰآئَکَ، وَاجْعَلْ لى فى لِقٰآئِکَ خَیْرَ الرَّحْمَةِ وَالْبَرَکَةِ،
خدایا محبوب گردان در پیش من دیدارت را و قرار ده براى من در دیدارت بهترین مهر و برکت را
وَاَلْحِقْنى بِالصّٰالِحینَ، وَلاٰ تُؤَخِّرْنى مَعَ الْأَشْرٰارِ، وَاَلْحِقنى بِصٰالِحِ مَنْ مَضىٰ،
و ملحقم کن به شایستگان و دنبالم مینداز به همراه اشرار و ملحقم کن به مردان شایسته از گذشتگان
وَاجْعَلْنى مَعَ صٰالِحِ مَنْ بَقِىَ، وَخُذْ بى سَبیلَ الصّٰالِحینَ،
و قرارم ده با شایستگان از آیندگان و مرا به راه شایستگان ببر
وَاَعِنّى عَلىٰ نَفْسى بِمٰا تُعینُ بِهِ الصّٰالِحینَ عَلىٰ اَنْفُسِهِمْ، وَلاٰ تَرُدَّنى فى سُوءٍ اسْتَنْقَذْتَنى مِنْهُ،
و کمک ده بر خودم بدانچه کمک دادى بدان شایستگان را بر خودشان و بازم مگردان در آن بدى که خلاصم کردى از آن
یٰا رَبَّ الْعٰالَمینَ، اَسْئَلُکَ اِیمٰاناً لاٰ اَجَلَ لَهُ دُونَ لِقٰآئِکَ، تُحْیینى وَتُمیتُنى عَلَیْهِ،
اى پروردگار جهانیان از تو خواهم ایمانى که پایانش دیدار تو باشد که بدان زنده ام دارى و بر آن بمیرانى
وَتَبْعَثُنى عَلَیْهِ اِذٰا بَعَثْتَنى، وَاَبْرِءْ قَلْبى مِنَ الرِّیٰآءِ وَالسُّمْعَةِ، وَالشَّکِّ فى دینِکَ،
و بر آن مرا برانگیزى هنگامى که برانگیزم و پاک کن دلم را از خودنمایى و شهرت طلبى و شک در دین تو
اَللّـٰهُمَّ اَعْطِنى نَصْراً فى دینِکَ، وَقُوَّةً فى عِبٰادَتِکَ، وَفَهْماً فى خَلْقِکَ،
خدایا به من ده یارى در دینت را و نیروى در عبادتت را و فهم در آفرینشت را
وَکِفْلَیْنِ مِنْ رَحْمَتِکَ، وَبَیِّضْ وَجْهى بِنُورِکَ،
و دو بهره از رحمتت و سفید کن رویم را به نور خود
وَاجْعَلْ رَغْبَتى فیمٰا عِنْدَکَ، وَتَوَفَّنى فى سَبیلِکَ عَلىٰ مِلَّتِکَ، وَمِلَّةِ رَسُولِکَ،
و میل و رغبتم را قرار ده در آنچه نزد توست و بمیرانم در راه خودت بر کیش خود و کیش رسولت
اَللّـٰهُمَّ اِنّى أَعُوذُ بِکَ مِنَ الْکَسَلِ وَالْهَرَمِ، وَالْجُبْنِ وَالْبُخْلِ، وَالْغَفْلَةِ وَالْقَسْوَةِ، وَالْفَتْرَةِ وَالْمَسْکَنَةِ،
خدایا به تو پناه برم از بى حالى و پیرى و ترس و بخل و بى خبرى و سنگدلى و سستى و ندارى
وَاَعُوذُ بِکَ یٰا رَبِّ مِنْ نَفْسٍ لاٰ تَشْبَعُ، وَمِنْ قَلْبٍ لاٰ یَخْشَعُ، وَمِنْ دُعٰآءٍ لاٰ یُسْمَعُ، وَمِنْ صَلاٰةٍ لاٰ تَنْفَعُ،
و پناه برم به تو پروردگارا از نفسى که سیر نشود و از دلى که فروتنى نکند و از دعایى که به اجابت نرسد و از نمازى که سود ندهد
وَاُعیذُ بِکَ نَفْسى وَاَهْلى وَذُرِّیَّتى مِنَ الشَّیْطٰانِ الرَّجیمِ،
و پناه دهم به تو خودم و خاندان و فرزندانم را از شیطان رانده شده
اَللّـٰهُمَّ اِنَّهُ لاٰ یُجیرُنى مِنْکَ اَحَدٌ، وَلاٰ اَجِدُ مِنْ دُونِکَ مُلْتَحَداً،
خدایا براستى که پناه ندهد از تو هیچ کس و نیابم جز پیش تو پناهگاهى
فَلاٰ تَخْذُلْنى وَلاٰ تَرُدَّنى فى هَلَکَةٍ، وَلاٰ تَرُدَّنى بِعَذٰابٍ،
پس مرا وامگذار و بازم مگردان در هلاکت و بازم مگردان در عذاب
اَسْئَلُکَ الثَّبٰاتَ عَلىٰ دینِکَ، وَالتَّصْدیقَ بِکِتٰابِکَ، وَاتِّبٰاعَ رَسُولِکَ،
از تو خواهم پایدارى در دینت را و تصدیق کتابت را و پیروى رسولت را
اَللّـٰهُمَّ اذْکُرْنى بِرَحْمَتِکَ، وَلاٰ تَذْکُرْنى بِخَطیئَتى، وَتَقَبَّلْ مِنّى وَزِدْنى مِنْ فَضْلِکَ، اِنّى اِلَیْکَ رٰاغِبٌ،
خدایا یاد کن مرا بوسیله رحمتت و یادم مکن به خطاکاریم و بپذیر از من و بیفزا بر من از فضل خود که براستى من به تو مشتاقم
اَللّـٰهُمَّ اجْعَلْ ثَوٰابَ مَنْطِقى، وَثَوٰابَ مَجْلِسى رِضٰاکَ عَنّى، وَاجْعَلْ عَمَلى وَدُعٰآئى خٰالِصاً لَکَ،
خدایا قرار ده پاداش گفتارم و پاداش مجلسم را خشنودى خودت از من و قرار ده کردار و دعایم را خالصانه براى خود
وَاجْعَلْ ثَوٰابِىَ الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِکَ، وَاجْمَعْ لى جَمیعَ مٰا سَئَلْتُکَ، وَزِدْنى مِنْ فَضْلِکَ، اِنّى اِلَیْکَ رٰاغِبٌ،
و پاداشم را بهشتت قرار ده به مهرت و گردآور براى من تمام آنچه را از تو خواستم و بیفزا بر من از فضل خود که براستى من به تو مشتاقم
اَللّـٰهُمَّ غٰارَتِ النُّجُومُ، وَنٰامَتِ الْعُیُونُ، وَاَنْتَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ،
خدایا اختران پنهان گشته و دیده ها به خواب رفته و تو زنده پاینده اى
لاٰ یُوٰارى مِنْکَ لَیْلٌ سٰاجٍ، وَلاٰ سَمٰآءٌ ذٰاتُ اَبْرٰاجٍ، وَلاٰ اَرْضٌ ذٰاتُ مِهٰادٍ، وَلاٰ بَحْرٌ لُجِّىٌ، وَلاٰ ظُلُمٰاتٌ بَعْضُهٰا فَوْقَ بَعْضٍ،
که نپوشاند کسى را از تو شب پوشاننده و نه آسمانى که داراى برج هاست و نه زمین گسترده و نه دریاى ژرف و نه تاریکى هاى روى هم انباشته
تُدْلِجُ الرَّحْمَةَ عَلىٰ مَنْ تَشٰآءُ مِنْ خَلْقِکَ، تَعْلَمُ خٰائِنَةَ الْأَعْیُنِ وَمٰا تُخْفِى الصُّدُورُ،
بریزى رحمت خود را شبانه بر هر که خواهى از خلق خود مى دانى خیانت دیده ها و آنچه را پنهان کنند سینه ها
اَشْهَدُ بِمٰا شَهِدْتَ بِهِ عَلىٰ نَفْسِکَ، وَشَهِدَتْ مَلاٰئِکَتُکَ وَاُولُوا الْعِلْمِ، لاٰ اِلـٰهَ اِلّٰا اَنْتَ الْعَزیزُالْحَکیمُ،
گواهى دهم بدانچه گواهى دهى خودت بر خویشتن و گواهى دهند فرشتگانت و دانشمندان، نیست معبودى جز تو نیرومند فرزانه
وَمَنْ لَمْ یَشْهَدْ بِمٰا شَهِدْتَ عَلىٰ نَفْسِکَ، وَشَهِدَتْ مَلاٰئِکَتُکَ وَاوُلُوا الْعِلْمِ، فَاکْتُبْ شَهٰادَتى مَکٰانَ شَهٰادَتِهِمْ،
و هر که گواهى ندهد بدانچه تو بر خود گواهى داده اى و گواهى داده اند بدان فرشتگان تو و صاحبان علم پس بجاى آن گواهى مرا بنویس
اَللّـٰهُمَّ اَنْتَ السَّلاٰمُ، وَمِنْکَ السَّلاٰمُ، اَسْئَلُکَ یٰا ذَا الْجَلاٰلِ وَالْإِکْرٰامِ، اَنْ تَفُکَّ رَقَبَتى مِنَ النّٰارِ.
خدایا تویى سلام و از توست سلامتى از تو خواهم اى صاحب جلالت و بزرگوارى که آزاد کنى مرا از آتش.
«شیخ طوسى» نیز در کتاب «مصباح المتهجّد» بعد از رکعت چهارم نافله شب، این دعا را ذکر فرموده است و «علاّمه مجلسى» روایتى را از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده است که فرمود: این دعا را در نماز «وتر» بخوان.
