مقدّمات و آداب مشترک؛ آداب وضو
فصل اوّل مقدّمات و آداب نماز مقدّمات و آداب مشترک: مقصود از آداب مشترک، مقدّمات و آدابى است که در هر نماز بویژه نمازهاى واجب یومیّه انجام آن، براى نمازگزار سفارش شده است. (البتّه اگر کسى نتواند تمام این آداب را بجا آورد به مقدارى که مى تواند انجام دهد). آداب وضو: هنگامى که خواستى وضو بگیرى، نخست مسواک مى کنى که مطابق روایات دهان را خوشبو مى کند و حافظه را زیاد مى گرداند و بر حسنات انسان مى افزاید و مایه خشنودى پروردگار است؛ دو رکعت نماز با مسواک کردن برتر از هفتاد رکعت نماز بى مسواک است ، و اگر مسواک نباشد کافى است انگشتان را بر دندان بکشد (و ماساژ دهد)، و این دلیل روشنی بر اهمّیّت اسلام به مسألۀ نظافت است. بهتر است به هنگام وضو رو به قبله باشی و چون نگاهت به آب افتاد، این دعا را بخوانی:
اَلْحَمْدُلِلهِ الَّذى جَعَلَ الْمٰآءَ طَهُوراً وَلَمْ یَجْعَلْهُ نَجِساً.
ستایش خاص خدایى است که آب را پاک کننده قرار داد و قرارش نداد ناپاک
وقتى خواستى دستان را بشویى بگو:
بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ، اَللّـٰهُمَّ اجْعَلْنى مِنَ التَّوّٰابینَ وَاجْعَلْنى مِنَ الْمُتَطَهِّرینَ.
به نام خدا و به ذات خدا خدایا مرا از توبه کنندگان قرارم ده و نیز قرارم ده از پاکیزه کنندگان
سپس آب تمیز را سه بار در دهان کرده و مضمضه مى کنى و مى گویى:
اَللّـٰهُمَّ لَقِّنى حُجَّتى یَوْمَ اَلْقٰاکَ وَاَطْلِقْ لِسٰانى بِذِکْرِکَ.
خدایا دلیل قاطعى روز لقایت بر زبانم نِه و زبانم را به ذکر خودت باز کن
آنگاه سه بار آب تمیز را براى استنشاق در بینى مى کنى و مى گویى:
اَللّـٰهُمَّ لاٰ تُحَرِّمْ عَلَىَّ ریحَ الْجَنَّةِ، وَاجْعَلْنى مِمَّنْ یَشَمُّ ریحَهٰا وَرَوْحَهٰا وَطیبَهٰا.
خدایا بوى بهشت را بر من حرام مکن و قرارم ده از زمره کسانى که بوى آن و نسیمش و عطرش را ببوید
آنگاه نیّت وضو کرده، شروع مى کنى به شستن صورت براى وضو و مى گویى:
اَللّـٰهُمَّ بَیِّضْ وَجْهى یَوْمَ تَسْوَدُّ فیهِ الْوُجُوهُ، وَلاٰ تُسَوِّدْ وَجْهى یَوْمَ تَبْیَضُّ فیهِ الْوُجُوهُ.
خدایا سفید گردان رویم را در آن روزى که روها سیاه گردد و سیاه نکن رویم را روزى که روها سفید گردد
پس از آن شروع به شستن دست راست مى کنى و در آن هنگام مى گویى:
اَللّـٰهُمَّ اَعْطِنى کِتٰابى بِیَمینى، وَالْخُلْدَ فِى الْجِنٰانِ بِیَسٰارى، وَحٰاسِبْنى حِسٰاباً یَسیراً.
خدایا نامه عملم را بدست راستم ده و رقعه جاوید در بهشت را بدست چپم و حسابم را به آسانى برس
آنگاه دست چپ را مى شویى و مى گویى:
اَللّـٰهُمَّ لاٰ تُعْطِنى کِتٰابى بِشِمٰالى، وَلاٰ مِنْ وَرٰآءِ ظَهْرى، وَلاٰ تَجْعَلْهٰا مَغْلُولَةً اِلىٰ عُنُقى، وَاَعُوذُ بِکَ مِنْ مُقَطَّعٰاتِ النّیرٰانِ.
خدایا مده نامه عملم را بدست چپم و نه پشت سرم و قرارش مده بسته به گردنم و پناه برم به تو از پاره هاى (سوزان) آتش
در مرحله بعد با رطوبت دست راست، قسمت جلوى سر را مسح مى کنى و مى گویى:
اَللّـٰهُمَّ غَشِّنى بِرَحْمَتِکَ وَبَرَکٰاتِکَ وَعَفْوِکَ.
خدایا بپوشان مرا به رحمت و برکات خود و آمرزشت
در پایان نیز دو پا رامسح مى کنى و مى گویى:
اَللّـٰهُمَّ ثَبِّتْنى عَلَى الصِّرٰاطِ یَوْمَ تَزِلُّ فیهِ الْأَقْدٰامُ، وَاجْعَلْ سَعْیى فیمٰا یُرْضیکَ عنّى یٰا ذَا الْجَلاٰلِ وَالْإِکْرٰامِ.
خدایا مرا بر صراط ثابت بدار در آن روزى که قدمها بلغزد و کوششم را در کارى که تو را خشنود کند قرار ده اى صاحب بزرگوارى و کرامت
هنگامى که وضو به پایان رسید مى گویى:
اَللّـٰهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ تَمٰامَ الْوُضُوءِ، وَتَمٰامَ الصَّلاٰةِ، وَتَمٰامَ رِضْوٰانِکَ وَالْجَنَّةَ.
خدایا از تو مى خواهم درستى و کمال وضو و کمال نماز و کمال خشنودى تو و بهشت را
و همچنین مى گویى:
اَلْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعٰالَمینَ.
ستایش خاص خدایى است که پروردگار جهانیان است
و نیز سوره قدر را مى خوانى، و پس از آن عطر و بوى خوش استعمال مى کنى.
