مناجات المتوسّلین (متوسّلان)
١۰- مناجات المتوسّلين (متوسّلان) راز و نیاز آنهاست که به عطوفت و رأفت الهى توسّل مى جویند و به شفاعت پیامبرش دل خوش مى دارند و این دو را وسیله نیل به غفران الهى و رسیدن به رضوان حق قرار مى دهند.
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیمِ
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
اِلٰهى لَیْسَ لى وَسیلَةٌ اِلَیْکَ اِلَّا عَوٰاطِفُ رَاْفَتِکَ، وَلاٰ لى ذَریعَةٌ اِلَیْکَ اِلَّا عَوٰارِفُ رَحْمَتِکَ،
اى معبود من، جز عواطف رأفتت وسیله اى براى رسیدن به درگاهت ندارم و جز رحمت هاى شناخته شده ات
وَشَفٰاعَةُ نَبِیِّکَ نَبِىِّ الرَّحْمَةِ، وَمُنْقِذِ الْأُمَّةِ مِنَ الْغُمَّةِ،
و شفاعت پیامبرت، پیامبر رحمت و نجات دهنده امت از غم و اندوه، راهى براى رسیدن به درگاهت ندارم،
فَاجْعَلْهُمٰا لى سَبَباً اِلىٰ نَیْلِ غُفْرٰانِکَ، وَصَیِّرْهُمٰا لى وُصْلَةً اِلىَ الْفَوْزِ بِرِضْوٰانِکَ،
پس آن دو را وسیله رسیدنم به آمرزشت و سبب رسیدنم به خوشنودیت قرار ده،
وَقَدْ حَلَّ رَجٰآئى بِحَرَمِ کَرَمِکَ، وَحَطَّ طَمَعى بِفِنٰآءِ جُودِکَ، فَحَقِّقْ فیکَ اَمَلى، وَاخْتِمْ بِالْخَیْرِ عَمَلى،
چرا که امیدم در حریم بخششت جاى گرفته و طمعم به آستانه سخاوتت فرود آمده، پس آرزویم را در مورد خودت محقق ساز، و کارم را به خیر ختم کن،
وَاجْعَلْنى مِنْ صَفْوَتِکَ الَّذینَ اَحْلَلْتَهُمْ بُحْبُوحَةَ جَنَّتِکَ، وَبوَّأْتَهُمْ دٰارَ کَرٰامَتِکَ،
و قرار ده مرا از برگزیدگانت که آنها را در میان بهشتت جاى داده و در خانه کرامتت ساکن کرده اى
وَاَقْرَرْتَ اَعْیُنَهُمْ بِالنَّظَرِ اِلَیْکَ یَوْمَ لِقٰآئِکَ، وَاَوْرَثْتَهُمْ مَنٰازِلَ الصِّدْقِ فى جِوٰارِکَ،
و دیدگانشان را به تماشاى جمالت در روز دیدارت (در قیامت) روشن نموده اى، و منزلگاه هاى صداقت را در جوار خودت به آنان بخشیده اى،
یٰا مَنْ لاٰ یَفِدُ الْوٰافِدُونَ عَلىٰ اَکْرَمَ مِنْهُ، وَلاٰ یَجِدُ الْقٰاصِدُونَ اَرْحَمَ مِنْهُ،
اى که میهمانان، بر کریم تر از تو وارد نشوند، و قصدکنندگان، مهربان تر از تو را نیابند،
یٰا خَیْرَ مَنْ خَلاٰ بِهِ وَحیدٌ، وَیٰا اَعْطَفَ مَنْ اَوىٰ اِلَیْهِ طَریدٌ،
اى بهترین کسى که تنهاماندگان با تو خلوت کنند، اى مهربانترین کسى که فراریان به تو پناهنده شوند،
اِلىٰ سَعَةِ عَفْوِکَ مَدَدْتُ یَدى، وَبِذَیْلِ کَرَمِکَ اَعْلَقْتُ کَفّى،
به سوى وسعت گذشتت، دست دراز کرده و به دامان کرمت متوسّل شده ام
فَلاٰ تُولِنِى الْحِرْمٰانَ، وَلاٰ تُبْلِنى بِالْخَیْبَةِ وَالْخُسْرٰانِ، یٰا سَمیعَ الدٌّعٰآءِ [یٰا اَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ].
پس محرومیت را بر من مسلط مکن، و مرا به ناامیدى و زیانکارى گرفتار مکن، اى شنونده دعا [اى مهربانترین مهربانان].
