دعای «اَعْدَدْتُ لِکُلِّ هَوْلٍ» و فضیلت آن
در کتاب «بلد الاَمین» از حضرت رسول(صلی‌الله‌علیه‌وآله) روایت کرده: هرکه هر روز «ده بار» این دعا را بخواند حق‌تعالی چهار هزار گناه کبیره او را بیامرزد و وی را از سکرات مرگ و فشار قبر و صدهزار هراس قیامت نجات دهد و از شرّ شیطان و سپاهیان او محفوظ گردد و قرضش ادا شود و اندوه و غمش برطرف گردد، دعا این است:
أَعْدَدْتُ لِكُلِّ هَوْلٍ لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ، وَ لِكُلِّ هَمٍّ وَغَمٍّ مَا شاءَ اللّٰهُ، وَ لِكُلِّ نِعْمَةٍ الْحَمْدُ لِلّٰهِ، وَ لِكُلِّ رَخاءٍ الشُّكْرُ لِلّٰهِ، وَ لِكُلِّ أُعْجُوبَةٍ سُبْحانَ اللّٰه، وَ لِكُلِّ ذَنْبٍ أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ، وَ لِكُلِّ مُصِيبَةٍ إِنَّا لِلّٰهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ، وَ لِكُلِّ ضِيقٍ حَسْبِيَ اللّٰهُ، وَ لِكُلِّ قَضاءٍ وَ قَدَرٍ تَوَكَّلْتُ عَلَى‌اللّٰه، وَ لِكُلِّ عَدُوٍّ اعْتَصَمْتُ بِاللّٰهِ، وَ لِكُلِّ طاعَةٍ وَمَعْصِيَةٍ لَاحَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ.
مهیا کردم برای هر هراسی «لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰه» را و برای هر اندوه و غمی «مَا شاءَ اللّٰهُ» را و برای هر نعمتی «الْحَمْدُ لِلّٰهِ» را و برای هر راحتی «الشُّکْرُ لِلّٰهِ» را و برای هر شگفتی «سُبْحانَ اللّٰه» را و برای هر گناهی «أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ» را و برای هر مصیبت «إِنَّا لِلّٰهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ» را و برای هر تنگی «حَسْبِیَ اللّٰهُ» را و برای هر قضا و قدر «تَوَکَّلْتُ عَلَى اللّٰه» را و برای هر دشمن «اعْتَصَمْتُ بِاللّٰهِ» را و برای هر طاعت و معصیت «لَاحَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ» را.
کلینی و ابن بابویه و برقی (رحمة‌الله‌علیهم) به سندهای معتبر از حضرت صادق(علیه‌السلام) روایت کرده‌اند: هرکه هر روز «ده بار» این دعا را بخواند حق‌تعالی چهل‌وپنج هزار حسنه برای او بنویسد و چهل‌وپنج هزار گناه را از او محو کند و چهل‌وپنج هزار درجه در بهشت برای او بلند نماید و برای او حرزی [محافظ و نگه‌دارنده] باشد از شرّ شیطان و ستمگران و او را گناه کبیره دگرگون نکرده و احاطه‌اش نکند؛ و به روایت دیگر: چنان باشد که قرآن را دوازده بار ختم کرده و خدا در بهشت خانه‌ای برای او بنا کند؛ و در روایت ابن بابویه «ده بار» ذکر نشده است، دعا این است:
أَشْهَدُ أَنْ لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَاشَرِيكَ لَهُ إِلٰهاً واحِداً أَحَداً صَمَداً لَمْ يَتَّخِذْ صاحِبَةً وَ لَا وَلَداً
گواهی می‌دهم که معبودی جز خدا نیست، یگانه و بی‌شریک است، معبود، یکتا، یگانه، بی‌نیاز، همسر و فرزندی نگرفته است
در کتاب‌های «ثواب الاعمال» و «محاسن» و «کافی» از حضرت صادق(علیه‌السلام) روایت کرده‌اند: حضرت رسول(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: هرکه هر روز «پانزده مرتبه» بگوید:
لَا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ حَقّاً حَقّاً، لَا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ إِيِماناً وَ تَصْدِيقاً، لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ عُبُودِيَّةً وَرِقّاً.
معبودی جز خدا نیست به راستی به راستی، معبودی جز خدا نیست می‌گویم از روی ایمان و باور معبودی جز خدا نیست، می‌گویم از روی بندگی و بردگی.
حق‌تعالی روی رحمت خود را از او نگرداند تا وارد بهشتش کند. در «محاسن» از حضرت رسول اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) روایت کرده هرکه هر روز صد بار «سُبحان الله» بگوید از قربانی کردن صد شتر برای کعبه بهتر است و هرکه صد بار «الْحَمْدُ لِلّٰهِ» بگوید، از آزاد کردن صد بنده بهتر است و هرکه صد بار «اللّٰهُ أَکْبَرُ» بگوید از این که صد اسب با زین و لگام در راه خدا بفرستد بهتر است و هرکه صد بار «لا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ» بگوید کسی عملش از او نیکوتر نباشد مگر آن که بیشتر بگوید. قطب راوندی روایت کرده: در بنی‌اسرائیل عابدی بود که سال‌ها به عبادت حق مشغول بود، روزی به حضرت حق عرضه داشت: می‌خواهم حال خود را نزد تو بدانم، اگر اعمال مرا پسندیده باشی از این اعمال بسیار انجام دهم وگرنه پیش از مرگ توبه کنم. خدا فرشته‌ای با این پیام نزد او فرستاد: که برای تو نزد خدا هیچ عمل خیری نیست! پرسید پروردگارا عبادت‌های من چه شد؟ فرشته گفت: هر کار خیری انجام می‌دادی، مردم را خبر می‌کردی که تو را نیک بدانند و به نیکی یاد کنند، اکنون ثواب تو همان است که خود بر عمل خود خشنود شدی، این سخن بر عابد بسیار گران آمد و اندوهگین و نالان شد. بار دیگر فرشته آمد و گفت: حق‌تعالی می‌فرماید: اکنون خود را از من بخر و پس از این هر روز به عدد هر رگی از رگ‌های بدن خود صدقه بده، گفت: چگونه می‌توانم چنین کاری انجام دهم؟ پاسخ داد: هر روز «سیصدوشصت مرتبه» به عدد رگ‌های بدنت بگو: «سُبْحانَ اللّٰهِ وَ الْحَمْدُ لِلّٰهِ وَ لَا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَ اللّٰهُ أَکْبَرُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰه» عرضه داشت: پروردگارا بیشتر بفرما، فرمود: اگر بیشتر بگویی ثواب بیشتر دارد. کلینی به سند معتبر از حضرت صادق(علیه‌السلام) روایت کرده: رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) هر روز به عدد رگ‌های بدن سیصدوشصت بار می‌گفت:«الْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعالَمِینَ کَثِیراً عَلَىٰ کُلِّ حَالٍ».
