87. سوره اعلی - 19 آیه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى
به نام خداوند رحمتگر مهربان نام پروردگار والاى خود را به پاكى بستاى:
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ
همان كه آفريد و هماهنگى بخشيد.
وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ
و آنكه اندازه‌گيرى كرد و راه نمود.
وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ
و آنكه چمنزار را برآورد؛
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ
و پس [از چندى] آن را خاشاكى تيره‌گون گردانيد.
سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰ
ما بزودى [آيات خود را به وسيله سروش غيبى] بر تو خواهيم خواند، تا فراموش نكنى؛
إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ
جز آنچه خدا خواهد، كه او آشكار و آنچه را كه نهان است مى‌داند.
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ
و براى تو آسانترين [راه] را فراهم مى‌گردانيم.
فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَىٰ
پس پند ده، اگر پند سود بخشد.
سَيَذَّكَّرُ مَن يَخْشَىٰ
آن كس كه ترسد، بزودى عبرت گيرد.
وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى
و نگون‌بخت، خود را از آن دور مى‌دارد؛
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ
همان كس كه در آتشى بزرگ در آيد؛
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ
آنگاه نه در آن مى‌ميرد و نه زندگانى مى‌يابد.
قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّىٰ
رستگار آن كس كه خود را پاك گردانيد؛
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ
و نام پروردگارش را ياد كرد و نماز گزارد.
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا
ليكن [شما] زندگى دنيا را بر مى‌گزينيد؛
وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ
با آنكه [جهان] آخرت نيكوتر و پايدارتر است.
إِنَّ هَـٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ
قطعاً در صحيفه‌هاى گذشته اين [معنى] هست،
صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ
صحيفه‌هاى ابراهيم و موسى.
