86. سوره الطارق - 17 آیه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان سوگند به آسمان و آن اختر شبگرد.
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ
و تو چه دانى كه اختر شبگرد چيست؟
النَّجْمُ الثَّاقِبُ
آن اختر فروزان.
إِن كُلُّ نَفْسٍ لَّمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ
هيچ كس نيست مگر اينكه نگاهبانى بر او [گماشته شده] است.
فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ مِمَّ خُلِقَ
پس انسان بايد بنگرد كه از چه آفريده شده است؟
خُلِقَ مِن مَّاءٍ دَافِقٍ
از آب جهنده‌اى خلق شده،
يَخْرُجُ مِن بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ
[كه] از صلب مرد و ميان استخوانهاى سينه زن بيرون مى‌آيد.
إِنَّهُ عَلَىٰ رَجْعِهِ لَقَادِرٌ
در حقيقت، او [= خدا] بر بازگردانيدن وى بخوبى تواناست.
يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ
آن روز كه رازها [همه] فاش شود،
فَمَا لَهُ مِن قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ
پس او را نه نيرويى ماند و نه يارى.
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ
سوگند به آسمان بارش‌انگيز،
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ
سوگند به زمين شكافدار [آماده كشت]،
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ
[كه] در حقيقت، قرآن گفتارى قاطع و روشنگر است؛
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ
و آن شوخى نيست.
إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا
آنان دست به نيرنگ مى‌زنند.
وَأَكِيدُ كَيْدًا
و [من نيز] دست به نيرنگ مى‌زنم.
فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا
پس كافران را مهلت ده، و كمى آنان را به حال خود واگذار.
